Sevgiliden mektup

Ben senin o ateş gibi gözlerinde eriyip yok olmak için neler vermedim.

O ıssız çöllerde kaybolup, bitip tükenmek

Bana senin her zerreni hatırlatıp daha bir sevmemi sağlarken seni,

Sen kimbilir neler düşünüyorsun.

Dokununca bir ipek kadar yumuşak,

Seyredince bir Halep yolu kadar uzun ve düz saçların rüzgara karşı savruldukça

Ben de savrulup bir küçük yaprak misali uçup saçlarına dolanmak istiyorum.

Kader seni bana verdi.

Tuttum, aldım ve seytermek için cam kafes içerisine koydum.

Şimdi günlerimi gözlerindeki ıssız çöllere düşerek,

Kalbindeki denizleri geçerek, saçlarındaki yolları aşarak geçiyorum.

Mutluyum.

Her günümü, her saatimi, her dakikamı seni seyrederek,

Bana bir kez gülüşünü görmek için bekleyerek geçirmeye razıyım.

Sen yoksan, ben yokum.

O çöller yoksa, o çöllerde ki kavurucu güneşle yanmadıkça, ben hayat bulup yaşıyamam.

Sen benimsin, hayat boyu.

Sen bana en güzel emanetsin.

Hayatımın anlamı, zümrüt yeşiline...

---

Gönlümüzün satırlarında paylaştığımız kelimelerde yalnızım şimdi

 Cennetin suyu ruhuna işlesin...

FBA