Sevgililer günü!

Mart’ın beşinde doğduğumda evi almış bir telaş!

“Ayşe, ne yaptık biz yahu?”

“Ne oldu reis?”

“Balık burcunda doğdu bizim hayırsız!”

“Ne olmuş?”

“Balık burcundan akıllı birşey çıkmaz! Keşke şunu Hazirana Temmuza ayarlasaydık!”

“ İyi mi olurdu?”

“Tabi! Balık burcu insanı romantik olur. Salak yani! Çekeceğimiz var bundan!”

“Nüfusa farklı yazdır o zaman reis! Balık olduğunu bilmesin!”

“Aferin Ayşe! Yengeç burcu olsun bu! Nasıl?”

“Oğlak olsaydı iyiydi ama neyse!”

Annem üzerime titrerdi!

“Oğlum, sakın okulda kızlara bakma, aşık maşık olma! Büluğ çağına geldin mi biz bakarız çaresine oğlum! “

Babam da uyarırdı!

“ Spor yap! Sağlam kafa sağlam ayakta bulunur! Sağ ayağını da geliştir oğlum!”

“Kaleci olacağım baba!”

“Olur! Ellerin de gelişir!”

Durmadan kitap alırdı bana! İçlerinde bir tane hanım yok romanlarda! Hazreti Alinin cenklerini okuya okuya bıkmıştım!

Zavallının Fatımanın yanına uğradığı yok! Hayberden Zigetvar’a koşup duruyor!

“Baba, Battal Gaziyi okuyayım mı? Ne olur!”

“Bırak yavşağı! Savaş mı yapıyor ne nane yiyor belli değil!”

Düşünün ki Tommiks bile okutmuyor bana! Neymiş Suzi var!

“Anne!” Dedim birgün. “Ben ne zaman büluğa ereceğim?”

“Oğlum tam iki yılın kaldı hayırlısıyla!”

İki yılımı hayırlısıyla bitirmiştim.

“Oğlum!” Dedi annem. “Balık burcu insanları romantik, melankolik insanlardır. Çabuk kanarlar! Elin kızı şeytandır. Alır dişinin sayısını işin yoksa uğraş! Şimdi ben sana ehli namus vel cemaat bir kız ayarlayayım. Bu senin hayrınadır!”

“Sen bilirsin anne!” Dedim!

Sevgililer günü deniyor ya şaşırıyorum!

Neye yarar?