Sevgililer gününde, artizlere güzel bi teklif...

Yaşasın yarın sevgililer günü, gönül telim tıngırdamaya başladı ya da midemdeki kelebek, saniyede 92 kez kanat vuruyor, minvalinden bir yazı olmayacak bu, peşinen söylüyorum.

Ya da divan edebiyatından; şair Şeyhi’den

Ölme gönül firak ile Îsa-nefes gelür

Yanma ciger figaan ile feryâd-res gelür

Can bülbili teferrüc-i dîdâr kılmasa

Firdevs bostânı gözüne kafes gelür

Bla bla bla….

Diye ağır yaralara gark eden, dörtlükler de döktürmeyeceğim.

Sevgililer gününün kapitalizmin bi oyunu olduğunu da anlatmayacağım. ( bu bilince ermiş, beyinlere ve yüreklere selam çakarım ) demekle, hangi frekansta olduğumu belirtirim.

Eee peki ne diyeceksin?

Sevgi böcüü olup, kutlama yapmıyorsun, kapitalizmin oyununa gelmiyorsun, mesele nedir derseniz, ki, biliyorum şu anda diyorsunuz, başlıyorum anlatmaya…

Geçen gece e2 kanalında Mr.Jay Leno şovu izledim. Konuk Mrs.Demi Moore’un küçük eşi Mr.Ashton Kutcher’di.

Mr.Leno, Mr.Kutcher’e, Mrs. Moore ile sevgililer gününü nassı kutlayacağını sordu. Ardından ne hediye edeceğini.

Mr. Kutcher, hediye olarak, "şiddete maruz kalmış kadınlar için" Mrs.Moore ile birlikte vakıf kurduklarını söyleyince ben “helalll ossun beeaa” dedim.

Holivud bööle, sosyal sorumluluk farkındalıkları gelişmiş düzeyde. Mrs. Angelina Jolie,

Mr .Brad Pitt’i bilirsiniz, hepinizin malum-u âlîleri…

Aldıkları evlatlık çocuklar, yaptıkları yardımlar…

Haiti’de deprem oldu, hemen bütün holivud artizleri yardıma koştu, konserler verdiler.

Peki bizim artizler ne yapıyor?

Memlekette bi yığın sorun var, ama hiçbirinin vakıf v.b kurduğunu, bişeylere gönüllü olduğunu görmedim.

En fazla yaptıkları, mağduriyeti medya tarafından, sürekli olarak belirtilmiş birine şahsi yardım yapmak.

Bu kadar!

Sonra, geneli, eller havaya, o bar senin, bu bar benim geccelere gecceelere, gecelereee akalım.

Akın kardeşim, nereye isterseniz akın da, birilerine de faydanız dokunsun di mi?

Magazin forevır, programlarında seviyeli sevgilinizin aldığı pırlanta yüzüğü milletin gözüne gözüne sokmayın.

Ayıp derler, görgüsüzlük derler.

Bu milletin omuzlarına çıkarak, o kadar serveti yaptınız, yapıyorsunuz…

Biraz da millete borcunuzu ödeyin.

Kimsenin parasında, pulunda gözüm falan yok. Ama soruyorum

Edindiğiniz o servet ne işe yarıyor?

Yaptıklarınız belli; 5 – 6 adet jip sahibi olup, lüks bir evde oturmak, gittiğiniz bi kaç belli kulüp, aldığınız kıyafetler…

Eee sonrası ne oluyor? Hayatınız aynı monotonlukta geçiyor.

Sosyal bi oluşuma katkıda bulunarak, birilerine yardım etmenin, karşınızdakini ağlarken güldürmenin, erdemini görseniz, içinizdeki boşluğu da doldurursunuz.

Bi de sevgililer gününde böyle bi hediye verseniz, birbirinize bizim artizler,

Ne dersiniz? Hoş olmaz mı?

Bence çok hoş olur…

Not: İsmini bilmediğim, vakıf kuran bütün yüce gönüllere de binlerce selam olsun…

Memlekette vakıf kuran iki güzel insan vardı, Aziz Nesin ve Türkân Saylan. Nur içinde yatın, ne diyim?

Sn. İbrahim Betil’e de bin selam olsun…