Sevgilimin sevgilisi var!

Sevgili dostlarım insan çok karmaşık bir varlık değil mi?

Sever, sevilir, üzer, üzülür, kızar kızdırır misali kendisine ne oluyorsa aynısını yapabilecek güce sahiptir. Ancak bu dünyada her şeyin karşılığı illa ki olmalıdır diye bir şey yok!

Duygular bazında hele.. Birinin kızdığı bir şeye, bir başkası hiç kızmadığı gibi sempati ile yaklaşabilir. Veya biri ölecek kadar çok severken, diğeri aksine nefret bile edebilir. Özellikle sevgiler karşılıklı olmayabiliyor.

Bu konuda eskilerin bir lafına çok inanırdım. Artık pekte inanmıyorum.

Derler ki; “Kalpten kalbe çok ince bir yol vardır. Sen birini seviyorsan o da seni seviyordur.”

Öyle mi? Artık sanmam!

Belki kalbini tüm açıklığı ile sunarak, sahici bir aşka bürünen kişiden diğeri etkileniyor ve bunu da aşk sanıyor olabilir. Ancak aşk öyle karşılıklı bulaşıcı bir şey değildir. Yani aşkın sevginin virüsü yok! Paşalar gibi tek başına yaşanan aşklar vardır. Yaşar, yanar, tutuşur, öbürünün ruhu bile duymaz. Belki öküz falandır ya da oda başkasına yanmıştır.

İşte bu yazıyı böyle bir sevgiye atfen yazdım.

Evliliklerin birer birer hükmü giderken, evli bekar herkes gerçek bir sevgilinin peşinde! Nice evliler biliyorum, ayrılmayı göze almayıp sevgili edinmişler. Ya da apartta bekliyorlar. Bir sevgilim olsun diyorlar.

Ama en fenası sevgili sanılan kişinin başka bir sevgilisi olmasıdır. Evli ya da bekar fark etmez. Bu resmen aldatılmaktır ama birçok kişi buna kalkışabilir.

Hayatta en çok takıntılı olduğumuz bir konudur aldatılmak. Hele de çok seviyorsak! Ancak bunu rahatlıkla yapanlar var. Siz bilmeseniz de, çevrenizdeki insanlar böyle olabilir ve bunun hiç farkına bile varmadan yaşayıp gidersiniz. Belki de fark edip, sevgiye inancınızı kaybedersiniz.

Şimdilerde yeni bir evlilik türü var mesela. Ben ayrılmaya kalkışmadan önce hiç bilmezdim. Ayrılacağımı söylediğimde birkaç arkadaşım evliliklerinin bu renginden bahsettiler ve ben gerçeğe o zaman aydım.

Şöyle dediler. “Niye ayrılıyorsun, yuvanı dağıtıp çocuğunun huzurunu bozuyorsun. Aranızda anlaşın, ikinizde yapın birer sevgili, birlikte yaşayın gitsin.” Çünkü onlar öyle yaşayıp gidiyorlardı. Yanlış anlaşılmasın, kınamıyorum. Ama evlilik kurumu çürüdü mü ne? İnsanlar çözümsüzlükte boğuluyor.

Bilmem bu konuda herkes nasıl düşünür? Gerçi artık anladığım üzere yüzde 35 gibi bir rakam böyle yaşıyor. Kimi karşılıklı, kimi bilmeden veya adını koymadan, hele kadınlar oldukça gizlice, herkes bir sevgili ediniyor.

Bazı erkekler var mesela. Karısı ile anlaşıp partner çiftler buluyor ve öylece yaşayıp gidiyorlar.

Kısacası neredeyse herkesin “sevgilisinin bir sevgilisi var!” Toplumda aldatıldığına inanan sürüyle erkek ise çekip karısını öldürme peşinde..

Hangisi daha kabul edilebilir, düşünmeyi size bırakıyorum.

Sevgililer gününüz kutlu olsun.

Bunun da adı enteresan değil mi? “Sevgili Günü” değil, “Sevgililer Günü”. Adı bilerek konmuş sanki!

Saygı ve sevgilerimle

Berrin Aksu