Sevgiliye...

Yine yokluğunun adı;

içilmemiş bir paket sigara,

bir kaç yudum sensizlik dolu kadehim;

zehir rengi...

Güneşi yok günümün...

Ay karanlık,

yıldızlar bir bir kayıyor...

Hiç bir şey olması gereken yerde değil...

Gücüm yetmiyor artık,

onca sensizliği tek tek yüreğime dizmeye...

Beynim bedenime ağır geliyor,

ayaklarım çaresiz;

duygular yükleniyor sessiz, sensiz....

Olduğum yere mıhlanıp kalıyorum.

Adım atsam;

yollar sana çıksın istiyorum.

Hatta; " Son durak, kimse kalmasın! " hikayeleri yazıyorum.

Son da olsa, tek yolcusu sen ol istiyorum; yoksun!

ve ben yazdığıma düşman...

ama

asla pişman değil...

Not: " Özledim. "