Sevgiliye Gönderme...

Nazariye: Ama, fakat, lakin kolay kolay bu üç kelimeyi bir arada kullanmammm!.. sen yoktun, kaybolmuştunnn, evetttt.... yitirmiştim seni; boşlukta buharlaşıyor, güneşin yaldızlı ışıklarında göz kamaştırarak uzaklaşıyor, evrenin derinliklerinde tek bırakıyordun beni. Kapkaranlık, aşksız, yıldızsız, yaldızsız, havasız, zehirlenmiş..

Bitmiş işte! İşte! o zaman anladım ki, artık ben yokum ve sen yoksun!!! geç veya erken farketmezdi hiç, anladın mı? anlamdan koparılmış ve perişan ve yıkık sürüklenen kayıp bir geminin ölçülemeyen okyanustaki bilinmeyen, ulaşılmayan derinliklerinde ama sade bir yerde tarih olması misali!.. sevsen de canım ama sevmesen de: tek gerçek sen, senin ve benim gerçeğim.....

Uzatmayayım istersen sade eski bir hikaye canlanıyor, ters dönüyor akıp giden zamana karşı maneviyattan uzak ve sade mani.. veee hep devam ediyor.. yaşadıkça ve hatta varoldukça da bu hikaye devam edip, sürüp gidecek! musalla taşında, ondan önce veya sonra hiç farketmiyor!? tatlı rüyalar, tatlı masallar canım. Erişemediğim, sevemediğim, hiç dokunamadığım, duyamadığım, hissedemediğim, göremediğim..Hii, efsane ötesi, imkansız tek ve yekpare, hiç olmamış.. biricik aşkım benim.... Sen sağol, iyi ol vede mutlu ol. O zaman göreceksin, gördün, biliyorsun şimdi.. hayatta, yaşamda, dünyada, ahirette nerede var ve olacaksa unutma sakın! sen mutlu ol, güne bak sen mutlu olacaksın. Zafer zirvesi senindir artık bitmiştir zaten çoktan herşey çok inan!.. ve sen benden hoş-ça-kal........