Sevginin yüzü

Çok yaşadı, az gördü hayatı,

Kendine ait, her şeye sahip çıktı sadakatla,

Misafirlerine cömertti, tanrının kendisine bahşettiği kadarı ile,

Sadık idi insana ve insanlığa,

Enine boyuna düşünme eyy Adem oğlu!

Akıl fakiri melih bir insandı, istemeden geldi, istemeden gitti.

O şimdi yok artık, kurtuldu diyeceğiz ardından…

Yaşadığı yarım asırlık ömründen ne kadar ders aldığımızı düşünmeden…

Tanrı affetsin yarattığı kuluna “Akıl Fakiri” dediğim için:

Belki benden Melih idi, Meliha!

Bizim hesabımız mı onun, hesabı mı ak olacak tanrının nezdinde.

Miskal belirleyecek hesap günü huzurda .

Çok yaşadı, az gördü hayatı, tertemiz geldi, tertemiz gitti…

Adı gibi Melih idi Meliha! O YOK ARTIK!  Mekanı Cennet Olsun…

2005- KARŞIYAKA / ADANA