- Kategori
- Şiir
Sevgiye ihanet

ihanet
İki sevgili gördüm, şu dünya hali parkta
Bakın halleri nasıllardı o anda.
Beni aptal yerine koymaya çalışarak
Aldatmaya çalışan o sen;
O aptal haline acıyorum ben.
Ben de bu aptallığı yuttum diye sanıyorsun ya sen
Oysa bunu yutmadığımı bir bilebilsen
Ve bunu bildiğimi bilerek
Yüzüme bir bakabildiğini düşünsen
Nasıl dumura uğrardın o an da sen.
O an senin yaşadığın hissi yaşamak yerine
Kendimi bir çöplüğe atmak isterdim ben
Ne kadar aptal olduğunu bile anlayamayan
Hey gidi o aptal sen.
O sen var ya o zavallı aptal sen
Her soluduğun nefesten
Haberi olan ben
Sana ne kadar Derya olduğumu bir bilebilsen
Oturup ta ağlamaya gözyaşları bile yetmeyecek olan sen
Bilmem ki nasıl özür dilemek isterdin o anda benden.
Sana açık sabır kredisi açmışım ben
Kullan kullanabildiğin kadar sen
Bir gün bunu anlayabildiğinde
İşte o zaman rahatlayacağım ben.
Fakat bunu anlayamadığında işte o zaman üzüleceğim ben
Çünkü aptallığını anlayamayan biri olarak kalacaksın sen
Aptal olarak gelmiş ve aptal olarak gideceksin ya sen
Bir aptalı taşımış olacağımdan üzüleceğim ben
Ve o zaman, aptal olduğumu anlayacağım ben
İşte o zaman sana “Elveda” derken ben
Yine de kendime soracağım “Aptal mıyım” ben?