sevmek.. bir başkasının hayatını yaşamak mıdır?

"merhaba" dedim gülümseyerek..
O da tüm canlılığı, sevimliliği ve güler yüzlülüğü ile bir "merhabaa..." çekti uzuun uzun... "ben sema" diyerek elimi uzattım.

Elimi tuttu, hemencik bırakmadı.. parmak uçlarımı okşar gibi değil... eski bir dost gibi tuttu sımsıkı. "Toprak çekti" dedim içimden.
- ben de nesrin" dedi..
-adınızın anlamını biliyorsunuz değil mi? dedim gülümseyerek.. yaban gülü....
-evet biliyorum.. ben bir yaban gülü'yüm bol bol dikenim vardır... koparmak isterseniz her an elinizi kanatabilirim..,dedi şen bir kahakaha atarak..

Ufacık, tefecik bir Belgin Doruk kadını o.. dalgalı siyah saçları, o güzel parlak siyah saçlarından mahrum bırakmadığı renk renk saç bantları ve.. 1970'leri anımsatan etekleri ona çok yakışıyor. Eksik olan tek şey ise yanağındaki beni.

**
Bir insan nasıl her daim cıvıl cıvıl olabilir ki.. bülbül gibi şakıyor ne zaman görsem.. onu bıraktıgım zamanki gülümsemesi hep dudaklarında.. takılıp kalmış gibi.. bilmiyor ki hüzün gözlerinden akıyor.

"Birşey var" diyorum hep içimden.. ama ne?

Bilirim, can acısını, yürek yaralarını saklayan bir maskedir bazen kahkahalar.. gülümsemeler. Çok gülen çok mutlu olan değildir. acı çekendir de bazen..
bazen içi kan ağlayandır. Başkalarının hayatını omuzlayandır.. Kendi hayatını yaşamayı bırakıp, onların hayatını yaşayandır..

hep başkalarının hayatını yaşamak, yaşamak zorunda kalmak..
Birilerine kurban edilmiş zamanı dakikaları saniyeleri, ne kadar geriye getirebilirsiniz ki? kaçırdıgınız an'ları daha ne zaman yaşayabilirsiniz?
Birini, birilerini kaç zaman kanatlarınız altında barındırabilirsiniz? Bitap düşmez mi hiç yüreğiniz o yükün altında?

İnsan bunu belli bir yaşa geldiğinde anlayabiliyor ancak..

Tam beş yıl önce eşini amansız bir hastalığın pençelerinden söke söke geri almış o güçlü kadın elleriyle. Eşinin yüzünü avuçlarının arasına almış ve;

-bana iyi bak.. yaşamak zorundasın, ölmeyeceksin buna izin vermeyecegim, seni yaşatacagım.. Tanrı bizi sınıyor sadece "demiş..

Tanrı gülümsemiş yukarıdan.

yeni yaşam tomurcuklarını salmış üzerlerine.

Adamın gözlerinden akan birkaç damla yaş süzülmüş kadının parmak uçlarına.. ıslak gözlerini öpmüş ardından ve..

Seni seviyorum" demiş..

Aşk ile harmanlamış Tanrı'nın onlara gönderdiği yeni yaşam tomurcuklarını.. canlanmış, yine yeniden başlamış hayat en sıfırdan

"Sevmek bir başkasının hayatını yaşamaktır" (honore de balzac)
Sevmek, onun eli, kolu kalbi olmaktır..
Sevmek, vermektir.. sonsuza dek geri almamaya yemin ederek vermektir..

**Bir anne, bir baba, bir evlat, bir eş .. bir şekilde bir sebepten dolayı ya da hiç sebepsiz.. kendi hayatlarını yaşamayı bırakıp onların hayatını yaşamaya başlarlar.

Oysa her insan kendine biçilen, sunulan hayatı yaşar. ne siz bir başkasınınkini, ne de onlar sizin hayatınızdan sorumludur.

Mutsuzluğun sırrıdır bu !

kamburumuzu çıkartan bir yüktür.. İki kişilik ya da çoklu hayatları yaşamak.

Küçüklüğümüzde babam derdi ki biz kızlarını etrafına toplayarak; "aman kızlar sakın ola ki bana laf getirmeyin.. kendinize sahip çıkın.. size güveniyorum ama.. elin ağzı torba değil" derdi..

başkaları ne der ne düşünür düşüncesiyle büyüdük biz. attıgımız her adımın, her hareketin, her sözün hesabını yaptık.. sırf babamıza laf gitmesin diye..
yaşamak istediklerimizi hep erteledik..
keşke bizi biz yapacak şeyleri yaşamaktan başkaları için vazgeçmesek.. vazgeçmeseydik..

vazgeçtiklerimizi toplasak ardımıza attıgımız koskoca bir hayattır belki de.
keşke bunu başarabilsek,
keşke hiç "keşke" demesek..

Yaban gülüne dedim ki;

kendi hayatını da yaşa,
Ama onunla,
Ama onu severek..
sakın ola ki kendini erteleme.
hayatın "repete"si yok

**

Güneş doğarken seninle beraber kalktığımda
Kendimi mutlu ve huzurlu hissediyorsam,
Senden ayrı kaldığımda huzursuzsam,

Ve
Seni özlüyorsam..

Her bir araya gelişimiz,

Bir kavuşma hissini yaşatıyorsa,
Eline dokunduğumda hala ellerim titriyorsa..
Kalbim her seferinde düzensiz çarpıyorsa,
Ruhum açığa çıkabiliyor,

Kaçacak bir yer,
Saklanacak yeni bir beden aramıyorsa...
Ve ben aşıksam

Üstelik de mutluysam..

Bu dünya bizim sevgilim...