Sevmek İhtiyaç mı?

Sevgi insan oğlunun sahip olduğu en değerli hazinelerdendir. Öyle büyük bir nimettir ki yüreğimizde sevgiye yer verdikçe, onu paylaşmak ister ve paylaştıkça da büyütürüz.

Kimleri seviyoruz acaba? Anne-Babamızı, akrabalarımızdan birilerini, mahalleden komşumuzu, okul arkadaşımızı, eşimizi, çocuklarımızı, aile büyüklerimizi ya da iş arkadaşımızı... Bakın yüreğimizde ne kadar çok sevgi yeri var.

Sevilen kim olursa olsun iyi ki varlar.

Eğer onlar olmasaydı hayat çok sıkıcı olurdu. Zor anlarımızda yalnız kalırdık.

Sevgi öyle değerli ki tüm canlılar sevgiye muhtaçtır. Sevgisiz hayat çekilmez olurdu. Herkes birbirini kırar yada nefretle bakardı.

Oysa dünyaya geldiğimiz ilk dakikalarda anne kucağında sevgiyi tadarız. O sıcaklığı hissederiz. Hayvanlarda doğduğu an yavrularını kucaklar.

Sevdiklerimiz bize yaşama sevincini verir.

Sadece sevmek değil sevilmekte bir ihtiyaçtır. Su gibi, hava gibi sevilmeye muhtacız. Yüreğinde sevgi tohumu olan merhametli insandır. Kimseyi kırmak istemez, karşısındakine saygı duyar.

Sevdikçe başkaları tarafından da sevildiğimizi hissederiz. Sevmek, nefes almak gibi ruhumuz için gereklidir. Sevilmek ise emek isteyen ve sevmekten daha zor olandır.

Çevremize bakalım ve vakit kaybetmeden bizi sevenlerin bu emeğine saygı gösterelim. Bir kez daha tekrarlayalım.

SENİ SEVİYORUM... SENİ SEVİYORUM VE HEP SEVECEĞİM... diyelim.