Seni Seviyorum

En son ne zaman, birine kendisini sevdiğini söylediniz? Tahmin ederim ki hatırlamayacağınız kadar uzun zaman geçmiştir aradan. İnsanoğlu nedense kırıcı sözleri hemen söyleyebilir de, iş sevgiye gelince yan çizer, bin dereden su getirir. En çok da sevgiyi sık sık söylemenin, sevginin değerini ucuzlatacağını söyler.

Söylemekle sevgi ucuzlar mı sizce? Eğer sevginizde samimiyseniz, bence hiç ucuzlamaz, aksine hem söyleyeni, hem de duyanı mutlu eder. Kimileri de sevgiin söylenesi değil de hissettirilesi bir duygu olduğunu söyler. Ben buna da katılmıyorum. Özellikle erkekler, babalarının kendilerine bir kez bile sarılıp öpmediğini, ya da ancak uyudukları zaman öptüklerini söylerler. Oysa, bir baba evladını nasıl sevmez?

Yabancı filmlerde sık sık rastlamışsınızdır; anne ya da babalar çocuklarını yatağa, ya da evin dışına uğurlarken mutlaka ' Seni Seviyorum ' derler. Bizde duyguları açıklamak nedense sanki ayıplanacak bir şey gibi algılanıyor. Seviyorsan yüreklice söyleyeceksin, yoksa ne anlamı kalır sevginin. Kinini, öfkeni rahatça kusabiliyorsan, sevgini neden saklıyorsun ki demek isterim insanlara. Madem hissettirmek yetiyor, o zaman öfkeni de hissettir ama söze döküp incitmeden yap bunu, bakalım başarabilecek misin. Yok, öfkeyi tutamaz insan, ille de kusmak ister. İş sevgiye gelince yan çizmek kolaydır, sevgi söylenmez hissettirilir der geçersin. Karşındaki de kendini yer bitirir, acaba beni gerçekten seviyor mu diye.

Bütün bunların yanısıra, sevgiyi abartarak söyleyenlere de rastlarız. Bir çocuğa annesini ne kadar sevdiğini sorduğumuz zaman, minik kollarını sonuna kadar açar, işte bu kadar der içtenlikle. Büyüdüğünde de dünyalar kadar sevdiğini söyleyecektir muhtemelen. Daha da büyüdüğünde bir başkasını sevecektir, kaçınılmaz olarak. Bu kez, büyümenin verdiği ağırbaşlılıkla sevgisini farklı şekilde ifade edecektir. Kollarını açıp göstermesine gerek yoktur artık sevgisinin boyutlarını, sözcükleri şiirselleştirip duymasını sağlayacaktır sevdiğinin.

Kimi zaman da hastalıklı sevgiler yaşar insan. Ölürüm yoluna, başkasınınn olursan öldürürüm seni,, çok seviyordum öldürdüm vs gibi hastalıklı cümleler kurar. Kendince sevgisinin büyüklüğünü anlatıyordur bu cümleler.

Her zaman sevginin söylenmesinden yana oldum ve söyledim de. Ve tabii sevildiğimi bilsem de duymak istedim sık sık. Bencilce mi? Sanmıyorum. Olsa olsa insanca olabilir.

' Seni Seviyorum ' demenin insanı büyültüp çoğaltacağına da inanırım. Dağıtmakla bitmeyen bir kavramdır çünkü sevmek. Sevdikçe güzelleşir insan. Yeter ki sevgisini söylerken samimi olsun. Bir insanı kolu, gözü kadar sevebilsin. Yokluğunda bir parçası eksilmiş gibi hissetsin. Varlığında ne kadar şanslı olduğunu düşünsün. İçi titresin adını andığında. Yalnızken gördüğü her güzellik biraz eksik kalsın.

Ne güzel yazmış Nazım;

Ne güzel şey hatırlamak seni :
bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin
ve saçlarında
vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının...
İçimde ikinci bir insan gibidir
seni sevmek saadeti...