Sezen Aksu'nun Radikal'i...

"...Gülümse..." diyordu. 14 Ocak Pazar günkü Radikal gazetesinin Genel Yayın Yönetmeni Sezen AKSU. Yankısını ne kadar buldu bilmiyorum, pek takip edemedim.

Kadın, çocuk, engelli, çevre, hayvan... Dünyada yaşama ve yaşatma hakkı olana dair sözlerini 'Türkiye'nin beş ayıbı' manşetini atarak hükmü bir gün süren gazete kağıdına basmış yine de umutla gülümseyi vermişti sanki.

Manşette ki beş ayıpla okuru çarpıcı rakamlar eşliğinde bir güzel yüzleştirip ve hal böyle böyle dedikten sonra sayfanın kalbine yıkıntılar ortasında gülümseyen iki çocuk fotoğrafını çakmıştı.

Hurdacılıkla geçinen bir aile madem onların seçimi değildi, o zaman çadırları yanarsa yansındı,

Nasıl bir iyimserlikti o öyle,

İnanmayan çocuk gözlerine baksındı.

Öyle ya, çocuk umut demekse o gülüşlere ihtiyaç var mı demek istemişti.

Kaç gündür bir kez daha okuyorum gazeteyi..Satır satır izini sürüyorum sanatçı bakışının,aydın duruşunun,muhalif tavrının kadınlığının,Bebek'te kaybolan bir köpeğe içi sızlayan duyarlılığının ...

Kendini her geçen gün azaltan ,anlamından yitiren 'sanatçı ' payesinin kimlere gittiğini,kimlere cömertçe verildiğini gördükçe daha sıkı tutuyor ellerim gazeteyi.

İç sayfalarda F tipi cezaevi koşullarını protesto için açlık grevine yatan Avukat Behiç AŞÇI'nın fotoğrafının üzerine ..'istirham ediyorum dinleyiniz...diyordu...En kutsal hakkın yaşama hakkı olduğunu bir kez daha altını çizercesine.

Edinilen hakların ne olduğu ve neler yapılması gerektiği temeline oturtulmuş bir mizanpaja sahipti.

Sakladım Radikal'i.Dursun bir köşede dedim

Bir kilometre taşı olarak ileriki yılların getirisi-götürüsü adına...

Tabi bir de o güzelim başyazının ...

Belki şehre bir film gelir bir güzel orman olur....diyen o şiirin hatırına saklanmalı...