Sigara ve aptallık

İnsanın arkadaşlarını, dostlarını, akrabalarını, çocuklarını bilinçli olarak zehirlemesi ve bunun karşılığında hiç bir ceza almaması kadar komik bir durum olabilir mi? Maalesef Türkiye, de bu durum aynen böyle. Hatta bu zehrin devlet eliyle satılması ve devletin bundan vergi alması da bu sorunun başka bir boyutu. 

Bu zehrin adı " SİGARA ". Bu zehiri almak için insanın aç kaldığını çok kere gördüm. Kendim böyle bir durumu yaşamadım ama arkadaşlarımın " Ramazan ayında nasıl yemek yemiyorsak şimsi de yemeyiz ama asla sigaradan vazgeçmeyiz " dediklerini şaşkınlıkla dinledim. 

Kendim de yıllar boyunca 1-2 paket sigara tüketen biri olduğum için iyi bilirim sigara içmek bir anlamda çevreye başkaldırı veya ben büyüdüm, herkes gibi bende herşeyi yapabilirim duygusu ile sigaraya başlanıyor. Tabii burada arkadaşların sana ayna oluyor. Onlar sayesinde bu illete başlıyorsun. 

Tabii evden bunu saklıyorsun. Zannediyorsun ki onların asla haberi yok. Bunu sigarayı bırakıp da sigara içen biri ziyaretime gelince daha iyi anladım. Resmen leş gibi kokuyordu. Düşünüyorum da bende bir zamanlar leş gibi kokarmışım. Acaba ailem nasıl olmuş da bana o kadar dayanmış? 

Yıllar su gibi geçiyor ama senin sigara alışkanlığın daha da pekişiyor. Hele bir de kendi geçimini sağlamaya başlayıp da kimseye ihtiyacın olmadığı zaman bu daha da serbest hale geliyor. Bir nevi yatırımını sigaraya yapıyorsun. 

Hiç unutmam tayinim çıkmış çalıştığım yerde maaşımı almışım çarşıdayım yaptığım ilk şeylerden biri masamın çekmecesini tamamen dolduran bir kaç karton sigara almak oluyor. Gözünü seveyim o zamanlar Samsun sigarası içiyorum. Çekmecede 75 tane paklet sigara var. Şimdi düşünüyorum da kendime ne kadar kötülük etmişim. 

Ama Osmaniyeye gelince bir alışkanlık edindim. Kendime hakim olabilir miyim dedim ve 15 gün sigara içmeyeceğim dedim ve içmedim. Bu daha sonra 3 aya, 6 aya kadar çıktı. Sonunda birgün kendi kendime 3 gün sonra sigarayı bırakacağım dedim. Arkadaşlarım " sen günde iki paket içiyorsun asla bırakamazsın " deselerde onlara " ben kendime söz verdim " dedim ve son paketimden 2 sigara içtikten sonra çakmağı ve sigarayı masaya bıraktım. 

Tam 6 ay o açılmış paket ve çakmak karşımda masada durdu. Ama bir defa bile içmedim. Daha sonra ziyaretime gelen bir arkadaşa sigara ve çakmağı hediye ettim. 

Aradan 12 yıl geçti hala kendime verdiğim sözü tutuyorum. Kendimi tebrik ettiğim çok oldu. Kendime bu davranışımdan dolayı pastalar ve kekler ısmarladım. 

Şimdi sigara içen birini veya bir arkadaşına ikram edeni görünce içen için APTAL diyorum.. İkram ettiği sigara için ise TAHAMMÜDEN CİNAYET suçlamasında bulunmak istiyorum. 

Sonra önceki ben aklıma geliyor. Bir zamanlar bende APTALDIM, bir zamanlar bende arkadaşalrımı, dostlarımı zehirledim diyorum ve susuyorum. 

AMA SONRAKİ BENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM.. KENDİNİZİ ÇOK SEVMENİZ DİLEĞİYLE..