Şiir ölüyorum

Bir oyuncak yaptım şiirden,  

Avuntuydu ilkin, sertti, kırıcı… Bol s..tirli ünlemleri vardı zamana, ve zaman kuşkusuz akıp gidiyordu, Kırgın ve saydam… Egomsa Tanrı katına yükseliyordu, İğfal edilmiş zamanın ardından… Sonra,  

Oyuncak oldum şiire,  

Aldanıştı ilkin,  

Korkulu, telaşlı… 

Bol emir kipli kelimeleri vardı bana,  

Zaman akıp gidiyor, yetiş o’na! 

Ben yalarken tükürdüğümü,  

O çoktan Tanrı katında yerini almış,  

Kıçıyla gülüyordu,  

Şiire teslim ettiğim canıma… 

Bir emanetti aldığım nefes senden bana,  

Oysa en sır satırımı yazmak isterdim sana,  

Şimdi bir orospunun bedeni kadar kırgınım. 

Affet anne! 

Emanetini şiire gömüyorum,  

Affet anne! 

Ben şiir ölüyorum 

[Doruc] 

22 Mart ‘11