Şiir ve kadın

Ve kadın şiire kesti gözlerime değen
Gece karası bakışlarında seçkisi dizelerin
Bakılası değil… İnadına inadına okunası
Yüz yıllar öncesinden süzülen bakışı
Değdi yüreğe…

Kadın kaçıncı iç çekişte?
Üstüne üstüne gelirken zaman
Gözlerin mavisinde bir güvercin kayıyor
Beyaza kesiyor dilinde sükûnet
Ucuna düşen ak sözleri
Akıyor zamana…

İnadına inadına susuyor adam!

Zincire vurulu dokunuşların,
Sadakat adına boyunduruğa vurulması mıdır?
Tahakküm !…
Ki, sadakate tek taraflı biatı istenen
Diline dolan kekre sözlerini /
Yutan ve dahi yutturulan
Kadın…

‘’Burka’’ altı düşlerin lâl kesen yanıdır
Aspendos’un imarına diyet olan ödül
Kral babasının kılıç darbesi
Sağ ve sol yanı üleştirilen efsane güzel
Belkıs… Ahhh talihsiz kız!

_Ve bak! Sen şiire kestin diri diri
Düştün büyülü söze kızılca kıyamet
Tastamam… İşte tastamam
Ne onda kaldın
Ne ötekinde

Şiir akan dilinden damla damla
Okuntun düşüyor tan vakitlerine değin
Gezgini oluyor dizelerinin
Şafağı sulayan gözleri adamın
Burgaç oluyor imgelerin
Vuruyor dip odasına yüreğin
Mum alevine ram gerçeğin
Üstüne üstüne geliyor zaman
Eriyen mum mu yoksa şiir mi?
Ne kadın anlıyor ne de adam
Sanrı bakışlarından düşen dört duvar yalnızlığı her yan
Belkıs’ın çığlığına kesiyor
Üleşilme kaderine ram olan hakikat
Bu kez… Bu kez zamanı ortasından bölüyor
Yarım kalıyor sözler… Zehir!

Ve şiire kesiyor kadın!
Ve dahi anlıyor
Gözleri Belkıs kadın ağlıyor

yahya incik/şanlıurfa/2009
07.01.2009 saat:24:00