Şiirin dili

05.11.2006'da geçerli olan blog kuralları çerçevesinde reddedilen bu bloğumu bugün tekrar yayınlıyorum:
2002 yılında ABD'de kaleme aldığım ve Amerikalıların kültürümüzde önemli bir yeri olduğuna inandığım Mevlana'yı tanımaları için ufak da olsa bir katkıda bulunduğunu düşündüğüm ve tüm yaşantım boyunca yazdığım tek şiiri sevgili blog okuyucularının dikkatine sunmak istiyorum. Bu şiirdeki tek sorun, şiirin İngilizce olarak yazılmasıdır. Açıkcası ben şiirde çeviriye çok sıcak bakmayanlardanım. "İoanna Kuçuradi, Boğaziçi Üniversitesinde 14-15 Kasım 2005 tarihinde düzenlenen Çeviribilim sempozyunumda şöyle der: 'Şiir yüksek sesle okumak için yazılır. Şiirde imge kulak aracılığıyla görülür. Bu dilin imgeliştiren kullanımı şiirin dilidir. Ses yaratılır. Bu ses şairin vermek istediği anlamı verir. Şiirde çeviri aslında sestir. Önemli olan aynı imgeyle şiiri yeniden kurmaktır.'" (Tuna Serhat, 2006:36) Bu bağlamda ben bu şiirde vermek istediğim sesin o an yaratacağı etkinin de gözönüne alıdığında İngilizce olmasını tercih ettim. Sese kulak vermeye ne dersiniz?

THE RITUAL OF DANCE

Whirling dancers

in an act of love and drama

turn gentle

then increasingly dynamic

as they try to achieve trance

Music from somber to rhapsodical

inducing the feeling of soaring, of ecstasy

of mystical flight

uplifting our spirit to realms above

Dancing from right to left, left to right

chanting the names

the souls of the lost

embracing them in the heart of the ghost