Şimdi açıklama yapmak istemiyorum!!!

Hani küçücük elleri koli bantlarıyla sarılıp bağlanan küçük çocuk vardı ya!? Hani "Küçük B" diye bangır bangır haberleri yapılan! Hapishane misali parmaklıklı pencerede, o çok anlamlı parmaklıkların ardında elleri kolları bağlı "Babamı affettim" diyen.. "Benim elimi kesti ama ben onu gene de seviyom, bilmiyom işte!" diyen küçük "B"!? Hani sonra polis tarafından ailesinden alınıp elleri çözülen?! Hani sona yine aynı polis amcalarının kucağında, yuvaya teslim edilmek üzere minibüse götürülürken "Şimdi konuşmak istemiyorum!" "Şimdi açıklama yapmayacağım!" diyerek, aslında farkında olmadan bize, bizlere çook şeyi zaten açıklamış olan sevimli "B"!?

Hatırladınız değil mi?

Haber bülteninde, polis amcasının kucağındayken karşısında kameraları gördüğünde, şakayla karışık ağzından çıkan bu cümleler öylesine berbat bir gerçeğin altını çizdi ki biz kendini büyük sananlara! Küçük "B" aslında çook büyüdü o zaman gözümde, devleşti ve bir takım büyük büyük(!) yapımcılar ve programcılar da bir o kadar küçüldüler.. Küçüldüler.. Küçüldüler..

Yok oldular hatta gözümde! Bir çukura girdiler! Ama ben de o an çukura girmek, bu "Küçük" çocuğun karşısındaki sözde büyüklerden biri olarak yok olmak istedim!

Çünkü bir şeylerin farkına varmıştı o küçücük beyin! Fark etmişti ki o artık bir "Şöhret!". Değilse bile olacak. Onu herkes tanıyacak. Herkes ondan bahsedecek. Annesini, üvey babasını, amcalarını, babaannesini ve başka hangi akrabaları varsa medya onları bulacak! Sonra mikrofonlar uzatılacak. Yaşlı gözlerle objektiflere baktırıp, göz pınarlarından süzülmekte olan yaşlar slowmotion görüntülerle, ağır aağııır yanaklardan süzülüp gidecek! Fonda belki de bir Yedi Karanfil bestesi veya Schindler'in Listesi Filmi'nin müziği olacak. Sonra!?

Sonra ana haber bültenlerini gezecek bir bir. Enkırmen amcalarının kucağında oturup, belki de o gün için ona sürpriz olarak getirilen bir palyaçoyla stüdyoda şakalaşırken, koşturup dururken, onun tatlı tebessümü yansıtılırken ekranlara (yine slowmotion), arka fonda amcası enkırmen amcayla sohbet edecek, annesi hakkında atıp tutacak. Palyaço da gelmeyecek belki. Belki kendisine bir uzaktan kumandalı araba, sevdiği kahramanlardan birinin kostümü veya bir bisiklet hediye edilecek kimbilir?

Ve "O", küçük "B" artık bir şöhret olacak. Tıpkı Küçük Emrah abisi veya Küçük Ceylan ablası gibi. O'nun da artık söylerken ağızdan "Küçük" çıkan ama kocamaaan bir şöhreti oldu.. Olacak!.. Herkes O'nu tanıyacak!.. Herkesler O'nu konuşacak!..

Ama neden konuşacaklar? İyi bir hikayesi mi var? Takdir mi ediliyor? Çok büyük şeyler mi başarmış?

İnsanlar O'na acıyacaklar belki de! Olsun! Acısınlar! Varsın annesinin rezillikleri anlatılsın! Varsın üvey baba zulmü konuşulsun! Ama küçük "B" çok büyük bir şey yapmış olacak! Kendisi gibi zor durumda olan, baskı ve şiddete maruz kalan pek çok kaderdaşına bir ümit ışığı yakacak!

Yoksa habercilerimiz bu konularda cahil değil! Haberci ağabeyleri ve ablaları pekala biliyorlar ki, kendisinin dramına ortak olan çocuk çok! Gördüğü işkenceler de vaka-i adliyeden sayılıyor zaten! Ama o şanslıydı işte! O ekranlara çıktı ve bangır bangır döndürüldü. Dramatik kurgular ve Yedi karanfil melodileri desteğiyle artık meşhur oldu! Kaderdaşlarına, aynı dramı yaşayanlara ümit oldu! Onlar da "Bir gün belki bir kamera da bizi görür" rüyasına dalmak ümidiyle koyacaklar başlarını yastıklarına artık! Yaşasın! Küçük "B" şöhret oldu!

Çok zeki ve kabiliyetli bir çocuk olduğu gerçeği de ortadayken, belki de yapımcı amcalar tarafından fırsatlar tanınıp, oyuncu olacak, diziler çevirecek, reklamlara çıkacak…

Şöhret olduğunun o da pekala farkındaydı ki, kendini takip eden kameralara "Şimdi konuşmak istemiyorum" deyiverdi şakayla! "Şimdi açıklama yapmayacağım" derken bize zaten sana ve sen gibi küçücük yüreklere, beyinlere, ekranlardan neleri verdiğimizi çok güzel açıkladın sen küçük "B"

Hani "Elimi kesti ama ben gene de babamı seviyom, affettim" diyordun ya!??

Biz de farkında olmadan senin genel kültürünü kesmişiz! Değer yargılarını değiştirmişiz ve öğrenmeye ihtiyacın olan, o küçücük beynine yerleşebilecek olan nice bilgiyi, bilgileri budamışız! Yüreğine yerleşebilecek pek çok güzel duyguyu anlatabilecek örneklerin, senin ihtiyacın olacak değerlerin önünü kesmişiz! Bu berbat popülist yaklaşımlarla, berbat magazin kültürüyle seni de zehirlemişiz be küçüğüm! Peki şimdi sen bizi de AFFEDEBİLECEK MİSİN?!.

İç ses: Eski bir televizyoncu olarak küçük "B" ve onun gibi nice küçük beyinleri zehirleyen, uyuşturan, yaşamın gerçeği.. veya haber.. veya program diye…Bilmiyorum işte ya!..Sözde programcılık adına bu küçücük beyinlere sadece şöhret!)lerin kovalandığını, kovalanıp yakalandığını, yakalandıkları zaman da "Şimdi konuşmak istemiyorum" "Şimdi açıklama yapmayacağım" ifadeleriyle "Buram buram magazin" öğretmiş olduğumuz gerçeğini hazmedemiyorum!