Şimdi de yaşama ilkesi ile önetkin(proaktif) yaşama ilkesi birbiriyle çelişir mi?

Sevgili Dostlarım, geçenlerde katıldığım bir toplantıda şöyle bir konuşmaya kulak misafiri oldum; “Geleceği düşündüğüm zaman içim kararıyor. Lütfen sen de düşünme. SONRAYI, GELECEĞİ DÜŞÜNEREK, ANDA OLMAYI VE ANI KEYİFLE YAŞAMAYI BAŞARAMAZSIN” Ne dersiniz, sizce de bu düşünce doğru mu? Bu inanış, Stephen R. Covey’in “Etkili insanların 7 alışkanlığı” isimli kitabındaki, ilk üç alışkanlık(ki ilkeler de diyebiliriz) ile çelişir mi?, 1-ÖNEKTİN(proaktif) YAŞA, 2-SONUNU DÜŞÜNEREK İŞE BAŞLA 3-ÖNCELİKLİ İŞLERİ ÖNE AL Bu ilkeler SİZCE DE ANI YAŞAMAYA ENGEL MİDİR? Bence, hayata bakışımızı şekillendiren temel düşünce, EVRENDE TESADÜF OLUP, OLMADIĞINA DAİR İNANCIMIZDIR. Ben evrende Kaosun/düzensizliğin değil Kozmosun/düzenin, yasaların hakim olduğuna, hiç bir şeyin tesadüf olmadığına inanırım. Olan her şey ya bir EKTİĞİMİZİ BİÇTİRİR ya da bize BİR ŞEYLER ÖĞRETMEK İÇİNDİR. Bu inanç, güzel bir geleceğin, ancak simdi yaşanan güzel anlardan oluşturulabileceğini ve ilişkilerimizde ancak SEVGİ EKERSEK SEVGİ BİÇEBİLECEĞİMİZİ öğretir bize.. ŞİMDİDE YAŞAMANIN, “Dolçe Vita” tarzında Lay lom olarak değil, iliklerimize kadar işleyen bir sevme ve yardım etme sorumluluğu içinde ÖNEKTİN(proaktif) YAŞAMAK OLDUĞUNU anlamamızı sağlar.. Hepimiz, "Hayat bir gündür o da bugündür" sözünü duymuşuzdur. Bence de doğru bir sözdür. Ama anın keyfini sürmeyi çok fazla amaçlar, sonrayı düşünmeyi ret edersek, Esrar, Morfin vb. şeyler kullamayı bile hoş karşılayabiliriz. Bu nedenle birisi, Karınca ve Ağustos böceği hikayesi hatırlatırsa, Nasrettin hocanın dediği gibi sen de haklısın, sen de haklısın demek gelir içimden. Bence yasak olan şey, geçmiş ve geleceği düşünmemek değil, geçmişin üzüntüsünün ve geleceğin endişesinin ESİRİ OLMAMAKTIR. ANDA YAŞAMAK İÇİN GÜZEL ŞEYLERİN BEKLENTİSİ İÇİNDE OLMAMAK, ÇEKİM YASASI VE YARATICI İMGELEMEDEN VAZGEÇMEK ÇOK DOĞRU BİR ŞEY OLMASA GEREK:)) Bence ANDA OLMAK İÇİN BAZEN DÜŞÜNEREK BAZEN DE HİÇ DÜŞÜNMEKSİZİN HIZLA EYLEM YAPARAK YAŞAMALIYIZ. Yapılan araştırmalarda insanların zihninin o an yapılan aktivite dışında başka bir şeyle meşgul olamadığı iki durum saptanmış. Biri orgazm hali diğeri ise hayati tehlike olan anlar. Dağcılık, sürat sporları vb. aktivitelerin keyif verici olmasının altında yatan sebebin zihnin başka bir şeyle meşgul olamamasından kaynakladığı iddia ediliyor. Ben bu görüşe katılıyorum. Ama bence zihnin geçmiş ve gelecekle ilgili bir şey düşünüyor olması da tamamen tü kaka edilemez. Doğru, geçmişi ve geleceği düşünmemiz anın farkında olmamızı engelleyebilir. Ama bu tür düşünme aktivitesi olmaksızın, ne geçmişimizden ders alabilir ne de o an yaptığımız işin amaçlarımıza ne olmak istediğimize ne kadar hizmet ettiğini anlayabiliriz. Dolayısıyla, anda yapılmak zorunda olan GEÇMİŞİ VE GELECEĞİ DÜŞÜNME FAALİYETLERİ aynı zamanda ANDA NE YAPTIĞIMIZI FARK ETTİRECEK ZORUNLU AKTİVİTELERDİR. Bu ikilemde seçim yapmaya yardımcı kesin kurallar koymak çok zordur. Zamana ve konunun niteliğine göre, göre bir seçim yapılması gerekir. DÜŞÜNÜLEREK YAPILMASI GEREKEN BİR DAVRANIŞI HIZLI BİR ŞEKİLDE YAPMAK NE KADAR YANLIŞSA, GECİKMENİN SAKINCALI OLDUĞU, HIZLA EYLEM YAPMAMIZ GEREKEN ANLARDA DÜŞÜNÜP, ZAMAN KAYBETMEK DE O KADAR SAÇMADIR. O halde, ANI FARKINDALIK İÇİNDE YAŞAMAK İÇİN ELİMİZDE HAZIR BİR REÇETE YOKTUR.