Şimdiki Zaman - Ol - a - Maz

İnsanın içinde var olabileceği, varlık gösterebileceği, varlığını sürdürebileceği, tekrar olmayan ve gelecekte tekrarlanmayacak olan, benzersiz, orijinal bir şimdiki zaman yoktur.

İnsan, geçmişin bir türlü yetişemediği, geleceğin ise henüz oluşmadığı yerde, başka bir deyişle Araf zamanda tekrar tekrar aynı şeyleri yaşadığının farkına bile varmadan yaşlanır.

Zira her tekrar bir öncekine göre ne kadar farklı görünürse görünsün; tekrarın, tekrar edenin ve tekrara neden olanın özü aynıdır.

Şimdiki zamanın mutlak olarak farkında olanlar ancak ölüm hücresinde infazını bekleyen mahkûmlar ve ruhen buhran içinde olan insanlardır.

Şimdiki zaman yalnızca yaşadığı anın bilincinde olmayan doğa için geçerlidir. Oluş ve bozuluş ilkesine göre varlığını sürdüren doğa, şeyleri yalnızca bir kez kullanır. İster Tanrı, isterse doğa yaratmış olsun, hiç durmaksızın - var - olmaya devam eden şeylerden her hangi birinin aynısı varlık denizinde rastlamak mümkün değildir.

Ruhun doğasıyla, doğanın doğası, zamanı aralarında pay etmişlerdir adeta. İnsanın ruh zamanı ve uzay zaman.

Ama sonunda öyle bir an gelip çatar ki, kapıyı çalan yalnızca ona ait olandır. Gelen, onun hiç yaşanmamış şimdiki zamanıdır. O billur gibi şeffaf şimdiki zaman, onun öldüğü an’dır.