Sınav sistemi ve ruh sağlığı

Sınav sistemi sık sık değiştirilir. Buna zaten çok alıştık. Ve artık itiraz edesimiz bile kalmadı. yalnız birşey varki sanırım yetkililerin gözünden kaçıyor. 3 yıl uygulanan SBS sistemi geldiğinden bu yana ergenlik bunalımı tavan yaptı. çocuk hem ailesi hem okul hem de dersane tarafından hırpalanıyor. Oyun oynamaya, süreçlerini sağlıklı geçirmeye zamanları yok. Bir hobileri bile yok. Sonrasında iyi kötü bir puan alıp liseye başlıyorlar. Liseye başladıklarında manen yorgun, mutsuz, ders çalışmaktan bıkmış, önündeki büyük yarışı tamamladığı için ders çalışmak istemeyen, çeşitli psikolojik problemleri olan çocuklar oluyorlar. 11 yıllık eğitimciyim. Her zaman problemli çocuklarla karşılaşırız. Fakat bir kaç yıldır lise bir öğrencilerinin daha problemli olduğunu görüyorum. Bunu da 11 yaşından itibaren sınav ve gelecek kaygısıyla yaşamalarına bağlıyorum. Aileler önce baskı yapıp çocukları hasta ediyor, sonra da soluğu psikologların kapısında alıyorlar. Bir psikolog arkadaşım SBS Türkiye birincisi olan bir çocuktan bahsetmişti. Çocuk ağır bir depresyona girmiş, okula gidemez olmuş, hastaneye yatırmışlar. "Ben gerçeği arıyorum" diyormuş sürekli. Yaşamının anlamını sorgulayıp duruyormuş. Çözdüğü onca soru daha büyük sorular ve daha büyük sorunlar doğurmaktan başka bir işe yaramamış. Şimdi x onun durumunun adıymış.

SBS telaşından ilköğretimdeki arkadaşlar sosyal aktiviteye katılacak öğrenci bulamıyorlar. Çünkü aileleri izin vermiyor. Spor aktivitesi, proje yarışması, resim sergisi gibi etkinlikler lüzumsuz görülmeye başladı. Oysa insanın kendini farklı şekillerde ifade etmesinde, kendini bulmasında bu tip etkinliklerle uğraşmasının önemi büyüktür.

Sınavlarla çocukların ellerinden aldığımız çocukluklarını geri verelim. Hayat büyüdüklerinde zaten daha zor olacak. Şimdiden onları bu kadar yormayalım.