Sitem günlüğü

Sağır... çalakalem sayfalar astım durusuz hayatın telaşına

Kıpırdamadan koşmayı öğrendim rüzgarsız

Zifiri girdaplarda meçhul hayatlar ıslattım yarınlara

Yorgun sarılmalar kustum dostsuzca kimi zaman dünya yüzüne

Nasıl öpülür uslanmaz yaralar bildim, efkarım geldi sustum...

Kara tren duman tütmeyeli sevdalar topaksız

El elden tutsak aşk aşktan solgun

Kıraç toprağın dilek ağacında sevgi küskün

Döller mutsuz rahim kucağında

Kayısı çiçeği bal mumu arıları kozasız bu baharda...

Yırtık bohçalardan yamalı maskeler döküyor simalar

Çilingir sofralarının sır dökümlü akşamlarına tüneyen hayattan geçemeden

Yürek aşinalı arkadaşlıkların güvensiz enkazına ağır geliyor sabah

Sarhoş sanırken tüm kentin sahipsizlerini

Yılgın bir gidişin kendi kentinde firarın kapı tokmağı esir hala

Tüm çıngıraklı yalanlarından utanmaya tükürülecek suretler kovalanır

Limanlar gözyaşı taşır

Dilsiz martı çığlıklarıyla demirlenir uzayan terkedilişler...