Sizin kahramanlarınız düzenin kahramanlarıdır; bizim kahramanlarımız düzene başkaldıranlardır

Ve onlara kahraman değil asi denir. Heykeli dikilen değil idam edilenlerdir bizim kahramanlarımız. Kılıç Aslan, Selahattin Eyyubi, Kara Murat, Makoçoğlu şu bu değil Hz. Hüseyin, Köroğlu, Dadaloğlu, Pir Sultan, Şeyh Bedrettin, Deniz Gezmiş…

Sizin kahramanlarınız da kahraman, sözümüz yok; ama bu kahramanlıkları ne için yapmışlar? Ve sizin kahramanlarınız bizim kahramanlarımız değil. Arkanda İslam ordusu Endülüs’ü fethetmek, Bizans surlarına dayanmak ne kadar anlamlı; yiğitsen 70 kişiyle Yezit ordusuna meydan okuyacaksın, emperyalizme karşı tek başına savaş verip idam ilmeğini kendin boynuna kendin geçireceksin!

Fitne göklerinde parlayan yıldızların kahramanlıkları da tartışılır. Ne İskender ne Napolyon ne de bin kelle koparmış Osmanlı paşası… Haksızlık üzre kınından çıkmayan kılıç Zülfikar değildir! Nazım Hikmet, Uğur Mumcu, Eşref Bitlis, Adnan Kahveci, Vali Recep Yazıcıoğlu ve daha niceleri… Kimlerin gerçek kahraman olduğunu biz biliyoruz.

Yatağında ölen biri kahraman olamaz; dünyanın halini görüyorsunuz, böyle bir zamanda kahraman denilen kimse yatağında ölemez. Kahramanın ardında bazen üç beş kişi, bazen millet, bazen de Allah’tan başka kimse yoktur.