Sizleri çok sevdim

YAPUKAY’ın yazılarını okurken karar verdim blog yazarı olmaya, Blog’a yavaş yavaş yazar yağıyordu, ben bakıyordum.

Orta okulda Sultan öğretmenimin yazdırdığı kompozisyonlar geçti gözümün önünden tek tek,

Ve karar verdim üye olmaya,

İlk önce blog yazarı olma ihtimalini sevdim,

Editörün üyeliğimi onaylamasını beklerken,

SÜLEYMAN EKİM kadar okunma ihtimalimi sevdim,

İlk blogumu yazmıştım,

Bu duyguyu yazmayan bilemez,

Heyecanlanıp, sanki çocuğum olmuşçasına sevinmiştim,

Daha sonra,

ESMA KAHRAMAN’ın,

Sayın yazarımla başlayan cümlelerini sevdim.

Biliyorum 40 tekne ekmem yemem lazım ama,

En çok’ta ALİ GÜLCÜ kadar yorumlanma ihtimalimi sevdim.

Sevmediğim tek şey kendi bloğuma yorum yazmaktı,

Acemiliğim yüzünden TURAN TOPSAKAL’a cevap vereyim derken,

Kendi kendime yorum yaptım,

İşte bunu sevmedim sadece,

Birde gündemi takip edip, İBRAHİM PEKBAY gibi,

Günü yorumlayanlar bölümüne çıkma ihtimalimi sevdim,

Yazmadığım günlerde de CETUŞA’yi okumayı ve.

Bir gün bütün yazarlarla,

Kemeraltı’nda, kahve sizden fal bizden yazan yerlerde,

AHMET KARAKAYAN’ın, şiirlerini okuyarak

Kahve içebilme ihtimalini sevdim.

Ben hepinizi çok sevdim, sevgi sözcüğünü söylemek basittir belki ama bütün samimiyetimle söylüyorum, burada blog yazmak ve blog okumak kadar zevkli bir şey yok.Yazan arkadaşlarımın hepsinin yüreğine sağlık.İnşallah ömür boyu sanal ortamda olsa beraber oluruz. Hepinizi çok seviyorum.Saygılar.