- Kategori
- Şiir
Sokaktaki ötekim

Dili sadece gözleriydi.
Bakardı.
Sen anlamazdın;
Gülerdi.
Ötekim derdin, ötekileştirdiğine.
Değerleri,
Her gece içkiyle kusardı.
inançlara, onura;
Sifonu çekerdi.
Bir çok kimi vardı,
Hepsi de kimsesiz.
Anlamazsın onu...
Nefes bile, yaşatmaya çalışırdı.
Sabahı olmayan bir gecede,
İntiharı ne çok olmuştu oysa.
Şiirde de can bulamaz;
Şimdi olduğu gibi.