- Kategori
- Şiir
Soluk soluk yaklaşıyorum

Soluk soluk yaklaşıyorum sona doğru
Kendimi attım dışarıya akşamın puslu yüzüyle başbaşayım
Araladığım kapının ardında gecede neler gizli bilemiyorum
Yavaş yavaş yürürken çiseleyen yağmur zihnimde patlıyor
Soluk soluk yaklaşıyorum sona doğru
Ellerim ceplerimde üşümenin doruğundayım
Sokağı aydınlatan ışık, sema ile dansediyor adeta
Ben başımı eğmişken yere gözlerim paket taşlarını saymakla meşgul
Kaç tane bilmiyorum ama hüzünlerimden öte olduğu aşikar
Islanan saçlarımdan tel tel yağmurlar çisiyor
Nemlenen dudaklarımdan sessiz çığlıklar dökülürken
Devleşen gölgem beni korkutmakta
Ne kadar dışarıda kaldım bilmiyorum ama sanırım yalnızlığa sığınacağım