- Kategori
- Şiir
Son bahar

artık ya ezilirim bir ayağın altında ya da savrulurum daha uzak diyarlara
Yok tarifi bu yaşamın,
öyle boş ki günler,
insanı sessiz bir çığlık misali çıldırtıyor.
Rüzgarlarla savrulup duruyor, duru bir suya inat.
Şuram acıyor,
sessiz geçen her günde,
öyle sızlıyor ki anlatamam.
Hak etmedi hiçbir cezayı bu yürek.
Sevmekten yanaydı sadece sus pus olmuş haliyle.
Öyle sessizdi ki kelimeleri,
dudağından yere dökülürken buhar olup uçuyordu hepsi.
Şuram acıyor, işte şuram,
sensiz geçen her günde.
Sararmış bir yaprak misali düşüyorum ağacımdan savrula savrula.
Artık ya ezilirim bir ayağın altında
ya da savrulurum daha uzak diyarlara.
Önder SARAR