Son teravih

İftardan sonra televizyonun karşısına geçip koltuğa şöyle uzanmıştım. Evde kimse yoktu, uyuyakalmışım. Bir sallantıyla uyandım. Depremi andıran bir hareket olmuştu sanki... Pencereden baktım, sokaklarda kimse yoktu. Televizyon kanallarında zaping yaptım, hepsi kendi proğramlarına devam ediyorlardı.

Rüya görmüş olabilirim diye düşündüm.

Nice zaman sonra bir TV kanalında merkez üssü Manyas olan depremin haberi yayınlandı. Görüntülerde teravih namazı kılınan bir camide yaşananlar da vardı. Şükür ki can kaybı ve çok fazla maddi hasar olmadı.

Bu akşam 2006 ramazanının son teravihi kılınacak. Yılın belli dönemlerinde tekrarlanan özel zamanlar için, insanın içine, gelecek yıl inşallah yine buluşmak umuduyla diye bir his doğar. Aradan geçen bu süre içinde ne ile karşılaşacağımızı bilemeyiz ki...

Ölüm insana geliyorum demez. Genç yaşlı, hasta, sağlıklı herkes her an böyle bir risk altındadır. Genel olarak belli yaşın üstündeki insanlar hayatını kaybettiği için, çok kere, daha genciz deyip, aslında yapılması gerektiğini düşündüğümüz bazı şeyleri hep erteleriz.

Bu akşam kılınacak bu son teravih, kimileri için gerçekten hayatının son teravihi olabilir ve olacaktır da. Ama onların kim olduğunu bilemeyiz, onlar da kendilerini bilemiyorlar.

Bu yüzden insanın her zaman her şeye hazırlıklı olması gerekir. Eğer böyle bir hazırlığınız varsa, hiçbir şeyden çekinmezsiniz. Deprem çantası da böyle bir hazırlık için değil midir?

Öleceğini bilerek bunun her an olabileceğini düşünüp hazırlık yapanların, insanların canını acıtacak işler yapmaları daha zordur. Kötülük dediğimiz insan hakkının yenmesine dayalı işler, daha çok dünyayı kendisine ebedi mekân tuttuğunu zanneden, ölümü hiç mi hiç aklına getirmeyen katı kalpli insanlar tarafından yapılır.

Merhamet duygusunu da öldüren bu hırs, her şey benim olsun, benim daha çok olsun, benden başka kimsenin olmasın anlayışıyla, bütün gücün tek bir noktada toplanmasını amaçlar.

Ne kadar zengin ve ne kadar güçlü olursak olalım, insan ömrü belli bir yaşla sınırlıdır ve bu sınırı geçebilen de yoktur.

Bu son teravihin kılındığı akşamda, her şeyin bir başlangıcı, bir de sonu olduğu gereçeğini hiçbir zaman unutmamayı ve bu bilinçle hareket ederek insanlara karşı merhametli davranmayı, Allah hepimize nasip etsin.