- Kategori
- Deneme
Sonbahar hüznü
Hangi ülkede hangi şehirde yaşarsan yaşa, yağmur hep aynı güzellikle çalıyor kapını, hep aynı şekilde dokunuyor tenine. Bak, diyor, burdayım aslında dünya senin sandığın kadar büyük değil. Eski bir dost gibi kucaklıyor seni. Özlemlerini, hüzünlerini alıp götürüyor. Anılarını hatırlatıyor, uçup giden hayallerini tekrar bırakıyor avuçlarına. Memleketten haber getiriyor " iyi işte herkes işinde gücünde selamı var bütün tanıyanların, ha bu arada bir yeğenin oldu aynı sen, annen de iyi seni özlüyor birazcık hepsi o işte". Teselli ediyor seni eski bir dost gibi.
Yağmur her şehre aynı yağıyor. Ağlayamadıklarımıza ağlıyor, yaşayamadıklarımıza üzülüyor ve gerçekleşmeyen hayalerimizi alıp götürüyor benliğimizden.
Yağmur sonraları toprak kokardı kent
ve sen her yağmur sonrası bizim evin önünden geçerdin
Bilirdin seni beklediğimi
Çok severdim toprak kokusunu
Sanki sende yarışırdın onunla
Topraktan çok sen kokardın bana yağmur sonraları
Sen gittikten sonra çok yağmur yağmaz oldu buralara
Yağsa bile hiçbir zaman kokmadı seni beklerken koktuğu gibi