Söz sırası vatandaştaydı ve dedi ki

Herkes seçimler öncesi bir cümlenin üzerinde çokça durdu. Vatandaşta seçim heyecanı yok dedi. Oysa vatandaş heyecanını içinde yaşıyor, dışa vurum yapmıyordu.

Herkes konuştu o dinledi. Seslerini yükseltenlere sessiz kalmayı tercih etti. Sizin mikrofonunuz, benim de sandığım var dedi. Ben orda konuşacağım, benim sesim orda çıkacak biraz sabredin dedi.

Sandıklar açıldı. Sonuçlar ortaya döküldü.
Konuşanlar sustu. Bu defa o konuştu.

Son sözü söyledi.

Öncelikle söz dalaşı yok dedi.
Daha fazla Demokrasi dedi.
Cumhuriyetimizin, Atatürk İlke inkılâplarının yanındayız dedi.
Olmazsa olmazlarımıza söz söyletmeyiz dedi.
Korkutulmaya, ürkütülmeye, gerilime, baskıya, dayatmaya, suni gündem yaratılmasına hayır dedi.
Kimse kusura bakmasın bizim tekerrürlerle kaybedilecek zamanımız yok dedi.
Siz bildiğinizi söyleyin, ben de inandığımı okurum dedi.

Suçlanmayı onuruna yediremedi.
İstikrardan yana olduğunu söyledi.
Onun adına rasgele konuşulmasını istemedi.
Siz bir şeyler biliyorsanız ben de biliyorum dedi.
Dünle bugün arasında dolduruşlara gelmeyecek kadar geliştiğini, değiştiğini anlatmaya çalıştı.

Bugün karar günüydü.
Sesliler, sessizler, kararlılar, kararsızlar…
Mühürledi seçmen kâğıtlarını.
Vatandaş iyi bir dinleyici olduğunu da ispat etti.
Kendisinin dikkate alınmasını istedi.

Bugün söz sırası vatandaştaydı.
Duyduklarından çok gördükleriyle hareket etti.
Bu kez herkes sustu o konuştu.
Ve son sözü söyledi.

Böylece günlerdir beklenen cevabı da vermiş oldu.