Strings - İpler, Yön. Anders Ronnow-Klarlund

“Hayatın cennetten dünyaya sarkan iplerden aktığı büyülü bir evrende, iki ırkın arasında mazisi asırlara dayanan bir savaş sürmektedir. İki halk birbirine köklü bir nefretle düğümlenmiştir. Ancak gökyüzünde tüm insanların ipleri birbirine değmektedir. Kehanete göre hem kendine hem de halkına yabancı birisi, cennetten binlerce ipin kopmasına neden olan ve gökyüzünü ateşe boğan bu amansız savaşa son verecektir. Nefret ile düğümlenmiş iki halk sevgi ile bağlanmalıdır.”
‘İpler’ bildiğiniz filmlere hiç benzemiyor. Oyuncular sadece tahta kuklalardan ibaret. Her biri iplerle gökyüzüne bağlı ve oradan ‘oynatılan’ kuklalar. İpleri açıkça görebiliyorsunuz, onların oynatıldığını da. Bu dünyada bir insanın doğumu demek, iplerinin gökyüzünden yeryüzüne sarkıtılması demek; ölümü ise onu oynatan iplerinin bir makasla kesilerek, gökyüzünden düşmesi demek, ama gene de ‘kafa ipi’ kesilmediği sürece bir insan tam olarak ölmüş sayılmıyor. Hatta intihar etmek için ‘kafa ipini’ kesmek yeterli oluyor. Kuklaları oynatan ipleri tutanlar hiç görülmüyor, ama onları birilerinin oynattığını hissedebiliyorsunuz. Bunu hissettikten sonra da kendi iplerinizi arıyorsunuz! Bu film boyunca birileri bize bir şey anlatmak istiyor, ama ‘anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az’.
http://virginmedia.com/movies/find/strings/trailers