Suçluyuz, hepimiz suçluyuz!

13 Mayıs günü Türkiye bir kâbusu yaşadı, hâlâ yaşıyor. Öyle bir kâbus ki her geçen saat büyüyen ve duyan bilen herkesi insanlığından utandıran bir kâbus... Öyle bir kâbus ki dünyanın her yerinden insanlar duaya durdu. Kâbus'un adı, Soma. Yazıyı yazdığım şu dakikalarda hayatını kaybeden madenci sayısı 283 olarak açıklandı. Bu sayının artması bekleniyor. Hatta bazılarınca ikiye katlanacağı iddia ediliyor, Allah göstermesin...

Aslında yazacak söyleyecek hiçbir şey yok, gerçekten... Ama insan kahralouyor, olanları hazmedemiyor...  21. yüzyılda hem de güya iki ağaç için aylarca ortalığın yıkıldığı bir ülkede insan canının bu kadar değersiz olması insanı hayata küstürmekle kalmıyor, aynı zamanda isyan ettiriyor. Bu yüzden söze hacet olmamasına rağmen üç gündür bilgisayarın başına geçiyorum. Bir şeyler yazmak istiyorum, yazıyorum! Ancak yazdıklarımı hep siliyorum... Çünkü üzüntüm, öfkem, acım, hayal kırıklığım o kadar büyük ki... Düşüncelerimi edep imbiğinden geçirmeyi bir türlü  başaramıyorum... Nihayet bu gün başarabildim.

En sağ duyulu olanımız bile Avrupalıların bizi AB'ye almamalarında bir art niyet arar, ben dâhil... Oysa çok azımız birçok alanda Avrupalının çok gerisinde olduğumuz gerçeğini kabul eder, edebilir... Adamların o kadar gerisindeyiz ki... En az yüz yıl! Gerçekten 2014 yılında yaşadığımız tarihimizn en büyük faciasının benzerlerini adamlar yüz sene evvel yaşamış... İşte bu bile Avrupalının bizi istememesi için başlı başına bir neden... Ama işimize gelmiyor...

İşin uzmanı değiliz elbette. Ama okuduğumuzu da anlıyoruz. Nitekim ILO 176 diye bir şey var, Madenlerde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi. 26 ülke kabul etmiş... Ama biz? Tekrar ediyorum, işin uzmanı değiliz... Bu maddeyi kabul ederek yükümlülüklerini yerine getirseydik bile bunlar olabilirdi... Ve o zaman buna kader diyebilirdik... Ama bu şartlarda, bu yaşadığımız kaderden daha zalim bir şey: Katliam!

Kimse kendini kandırmaya, çok az olan artıları sayarak işin içinden çıkmaya kalkmasın. Hepimiz suçluyuz! Ve öyle çok suçumuz var ki saymakla bitmiyor...

Büyük bir tarihe sahip olmamıza ve büyük hedefler belirleyen bir devlet olmamıza rağmen böyle güvensiz madenlerin çalışmasına izin verdiğimiz için suçluyuz...

Tevekkülü yanlış algılayıp tabiri caizse nerdeyse planladığımız cinayetleri kader diye geçiştirdiğimiz için suçluyuz...

Böyle elim olayları ilginç istatistiklerle geçiştirmeye çalıştığımız için suçluyuz...

İnsan canından çok paralarımızı düşündüğümüz için suçluyuz...

            Çoluğumuzun çocuğumuzun nerde çalıştığına aldırmayıp ölünce kıymet verdiğimiz için suçluyuz...

            Yurt dışında bile milyonlar göz yaşı döküp dua ederken biz ucuz siyaset peşinde koştuğumuz için suçluyuz...

            Bilerek isteyerek insanlara yanlış bilgi vermek suretiyle insanların acıda dahi birleşmesine mani olduğumuz için suçluyuz...

            Üç beş güzel haberi dahi gizleyerek milleti galeyana getirmek suretiyle ölen insanları kullanarak başka dünyevi işler kovaladığımız için suçluyuz...

            Durumun hassaslığının farkında olup ona göre davranan aklı başında insanları hedef aldığımız için suçluyuz...

            Sorumluluktan kaçınan bürokratlara sorumluluk verdiğimiz için suçluyuz...      

            Sorumluluğunu yerine getirenleri dikkate almadığımız için suçluyuz...

            Büyük küçük her türlü kazayı gizlemeye çalışarak işin daha da büyümesine engel olduğumuz için suçluyuz...

            Yedi yaşındaki çocuklara dahi mikrofon uzatıp madenden çıkamayan babalarını sorarak durumu ajite ettiğimiz için suçluyuz...

            Her ölüm haberinin arasına reklam sıkıştırmayı başarabildiğimiz için suçluyuz...

            Musibetleri fırsata dönüştürmeye çalıştığımız ve bunu başarınca gizliden gizliye sevindiğimiz için suçluyuz...

            Evladını kaybeden insanların o acıyla yaptıklarını mazur göremediğimiz için suçluyuz...

            Sosyal paylaşım sitelerinde âdeta günah çıkarırcasına iki paylaşım yaparak kendimizi rahatlatabildiğimiz için suçluyuz...

            Her belada olduğu gibi "Hepimiz Madenciyiz" diyerek sözde mağdurların yanında olduğumuz ama iki gün sonra Soma'yı hatırlamaycağımız için suçluyuz...

            Suçluyuz, suçluyuz, suçluyuz... Nereden bakarsanız bakın hepimiz her açıdan suçluyuz... Ama en büyük suçumuz, insan canına değer vermemek!

            Allah bizi, hepimizi, ıslah etsin!