Sümer'li söylenceler-3 (Son perde: Tanrılar sahnede)

sümerli katip anlattı, ben son kez yazdım.
çok tanıdıktı duyduklarım. . .

çoğalıp arttı insan
böylece geçti zaman
öğretti anunnaki
tarım, bilim ve maden

yıldızları öğrendik
güneşten çok ötede
tiamat yalnız değil
evrende bir köşede

öyle çoğalmıştık ki
şehirlere bölündük
anunnaki ölümsüz
bizlerse ölümlüydük

her şar devrildiğinde
nibiru geldi geri
üfleyip toz ederdi
yaptığımız evleri

bilsek de çok korkardık
bu yıkıcı geçişten
böylece her şehirden
yakarışlar yükselttik

duydular sesimizi
inerek gökten yere
ve onların her biri
oturdu başka şehre

kuralları koydular
çizdiler sınırları
dinleyip sözlerini
diktik zigguratları

hastalıkta yakardık
kuraklıkta sarardık
sunaklarda kurbanla
adlarını çağırdık

gün geldi efendiler
dediler `insan, dinle!
artık rahip duracak
aranda efendinle`

böylece yaratıldı
güçlü ruhban sınıfı
ardından efendinin
rahip oldu halefi

yasalar çıktı sonra
yasaklar ve kurallar
oysa özgürdü insan
zorbalaştı krallar

sustu burada katip
dikerek gözlerini
dedi aldın sanırım
tanrılar meselini