Sunrise

öyle
iki sözcük
yormadan içten şöyle
havaya da karışması gerekmezdi
sesinin
usulca…
gözlerin ışıldarken
yanımda
niye bu kadar zor geldi ki
korkutmazdım ki seni
söyleyebilir misin
hiç aklına gelmiyorum
hiç sızlatmıyorum içini
düşünsene
kuzey ışıklarını…
sen ve ben
ya da malibu…
ahşabın o güzel ritmi
bir olacaktı kokumuz
maviliğin nemiyle
eşliğinde
mor çiçeklerin
reyhanlar sıralanırken
merdivende
fısıldayacaktım adını
yakamozun
enginliğinde…
hissettin değil mi
ne kadar da güzel
olabilirdi
olabilirdik...