Göz Yanılgısı

Biriktirdiğini tüketir zamanla yürek

Tozlu misketlerin maviliğinde kalmış

Sokak arası

Eskimiş aynalar bırakıyorum sana da çocuk!

Sonra gidip eskimiş konakların içinden

Sevgi döşeli

Eski Safran evlerinin lahitlerinde

Kimsesizliğe yumuyorum gözlerimi!

Mazeretler çıkının eksiği yok fazlası var

Bilirim: Büyük gösteren yosundur

Yoksa; Büyümez toprağa döşeli taşlar

Her nesnenin bir yanıltan gölgesi var işte!

Bir avuç bensem görünen

Israrımın eteğinde suçlu durmasın ayna

Yanılmasın bakan göz, bu kadarım!

Bu kadar eder ikimizin tutarı!

Bütün eskiyenlere inat

Sevgi üstüne inşa ettiğimiz şehirde

Evler bomboş

Bütün sokaklar ıssızsa

Anla ki artık tabanlar kesmiyor

“Bıçak sırtında” aşınan yalnızlıkları!

Tozlu misketlerin maviliğinde kalmış

Sokak arası

Eskimiş aynalar bırakıyorum sana da çocuk

Büyüdükçe yalnızlığın bakar gözlerine ağlarsın!

toynak

kategoriden rastgele blog getir

Şiiri tiyatroyu Hayvanları ve doğayı seven bir garip adem baba...Dostluğun ve sevginin en büyük g..