- Kategori
- Şiir
Şüphe

beynimin kıvrımlarını labirent sandın
nasıl da hızlıca dolaşıyorsun
sen nasıl bir kemirgensin ki
tüm benliğimi ısırıyorsun
acaba acaba derken sürekli
uyku girmeyen o gözler nemli
gecenin karanlık dehlizlerinde
gezinmen sürekli ne tehlikeli
rahat bırak ruhumu yorgunum yeter
sessiz çığlıklarımı bir sen duy yeter
yorulmak nedir bilmez misin sen
seninle yaşamak ölümden beter
acaba acaba.....
en iyi bildiğin söz bu mu senin
başka derdin yok mu ki senin
beni delirtmek mi son arzun söyle
kanım sızarken diş izlerinden....