Süpriz

Bu sene 27.4.2009' da sergimi açtım. Ve bu sezon işim bitmiş oldu. Daha sonra arkadaşlarla altın gününde buluştuk. Aklıma şöyle bir fikir geldi. İstanbul' daki arkadaşlarımıza süpriz yapmak. Arkadaşlarıma söyledim kuzenim ve Zeynep arkadaşım; " ne iyi olur, olmaz mı, nasıl yaparız " diye düşünmeye başladık. Ben bekarım benim için sorun değil ama diğerleri evli ve çocuklu karar vermek kolay değildi. Yine de 2 gün düşünüp kararlarını bildireceklerini söylediler. 2 gün sonra izinler alınmış ama uçak bileti promosyonlu gidiş dönüş ayarlarsak gidebiliriz dediler. Hemen uçak bileti sormaya gittik. İstediğimiz gibi bilet bulduk ve ayırttık. Aynı zamanda öyle ayarladık ki İstanbul' daki arkadaşlarımız da altın günü yapıyor o güne denk getirdik. Ve bu sefer benim İstanbul' daki kuzenimde sıra bizde oraya gidip süpriz yapacağız. Altın günü Mayısın 9'unda, bizde biletleri 8 mayıs' a ayırttık.

Heyecanla beklemeye başladık. Herkese söyledik ama İstanbul'dakilere söylemeyin diye tembihledik. Sadece kuzenime söyledik çünki onun evine gidecektik.

Gün geldi çattı. 8 Mayıs Cuma sabahı. Rize' den Trabzon' a, oradan Sabiha Gökçen' e uçtuk. Ben kuzenim ve Zeynep arkadaşımız. Oradan Maltepe' de oturan kuzenimin evine gittik. Bağrışmalar, öpüşmeler derken hala bir arada olduğumuza inanamıyorduk.

Hemen birşeyler atıştırdık. Günümüzü boşa geçirmeyelim diye Kadıköy' e gittik. Gezdik, alışveriş yaptık. Akşam eve döndük. Ben arkadaşım ve kuzenimden ayrıldım. Maltepe' de oturan başka bir arkadaşıma daha süpriz yapacaktım. Adresini Rize' deki ailesinden aldım ve bir polise adresi sordum. Sağolsun öyle tarif etti ki evi elimle koymuş gibi buldum. Alttan zile bastım; " kim o" dedi. "Benim" dedim. Otomatiğe bastı. Oturduğu daireye çıktım. Beni karşısında görünce ne yapacağını, ne söyleyeceğini şaşırdı kaldı. Beni içeriye alsa mı almasa mı diye şaşırdı. Hala inanamıyor onun evine gittiğime. Neyse içeriye geçtik. "Gülay nerden çıktın, nasıl geldin, ne iyi ettin, anlat" bakalım dedi. Başladım anlatmaya; " Yarın gün var arkadaşlara, süpriz yapacağız. Gelmişken sana uğramadan geçmedim." dedim. Çok mutlu oldu ona gittiğime, fazla kalamayacağımı, beni beklediklerini söyledim. "Ben seni getiririm" dedi. Biraz daha oturup sohpet ettik, birlikte evden çıktık, beni kuzenime kadar getirdi. Vedalaştık. Fırsat bulursam görüşürüz dedim. O kadar şaşkındım ki arkadaşımı güne bile çağırmadım. Kuzenime geldim, ertesi gün için hazırlıkları yapmaya başladık. Bir takım pastaları Rize' den hazırladık. Ben zeytinyağlı sarma, kuzenim baklava ve su böreği, arkadaşım da süt böreği ve kurabiye yaptı. Onlara ilave olarak; ekler ve salatalar yaptık. O gece sabahladık. Ertesi gün hazırlıklarımız bitti ve bizde hazırlandık, beklemeye başladık. Zaman bir türlü geçmiyor misafirler gelmiyordu. Kuzenimin evi cadde üstü bir yandan arabaları gözetliyoruz. Hangi arabayla gelecekler diye İstanbul trafiği yoğun. 5 arkadaş buluşup birlilte gelecekler.

Aynı zamanda İstanbul'daki arkadaşlarımız buluştukları zaman bizleride arayıp sohpet ediyorduk. Ben de her zaman ki gibi canım arkadaşım Servet' i aradım. "Ne var, ne yok, günde misin? " diye soruyorum. "Gülay'cım az kaldı, birazdan gideceğiz, gidince ararım seni, arabadayız" dedi. Kapattık telefonu. Beklenen an geldi. Arabadan indiler. Biz hemen üst kata çıktık. Kuzenimin evi dubleks, orda saklandık. Geldiler, hoşgeldin faslı bitti. Kuzenim arkadaşlara; "size bir süprizim var" dedi. Kuzenim Emine alt kata indi hepsi bir anda şok oldu. İnanamadılar Emine'yi gördüklerine; bağrışmalar, çağrışmalar, öpüşmeler, nerden çıktın derken... Kuzenim, bir süprizi daha olduğunu söyledi. "Zeynep alt kata indi, 10 dakika bekledim ben de indim.Tarif edemem size mutluluğumuzu öyle bir şey olamaz.

Her zaman diğer arkadaşlarla (bekarken) İstanbul' a gitsek de; altını üstüne getirsek diye hayaller kuruyorduk, kısmet bu güne imiş. Mütiş bir gün geçirdik. Günün sonunda planlar yapıldı. 4 günümüz var nasıl değerlendirelim diye kararalar alındı. Ben Servet' le onun evine gidecektim. Pazartesi günü 11'de Eminönün' de buluşacaktık.

Servet' in evine gitmek için Kadıköy' e gittik. Vapurla karşıya geçtik. Tekrar otobüse bindik. Arkadaşımın evine toplam 4, 5 saatte gittik.

Hala inanamıyordum Servetl' e birlikte olduğuma... Servet benim için en önemli, en değerli, en özel, en iyi anlaştığım canım arkadaşım. Onu anlatmaya enler yetmez. 2 sene önce evlenip, İstanbul' a yerleşti. Çok iyi bir dostluğumuz var, inşallah ölene dek sürecek. Konuştuk, dertleştik; 2 yılın hıncını çıkarırcasına... O gece sabahladık. Ertesi gün "Anneler Günü" diye Serveti' n kayınvalidesini ziyaret için Lüleburgaz' a gittik. O günümüz de çok güzel geçti. Gece eve döndük. Yine sabahladık. Sabah birşeyler atıştırıp, hemen yola çıktık. Eminönü' ne gittik. Diğer arkadaşlarımızla buluştuk. Hep birlikte Eyüp Sultan' a gidip dualar ettik. Ordan Piyer Loti' ye teleferikle çıktık. O güzel manzarada çayımızı büyük bir zevkle içtik. Oradan Mehmet Emin Tokadi Hazretlerini ziyaret ettik.
En sonunda yemek için Florya tesislerine gittik. Herkes çok yoruldu ama gittiğimize değdi. Güzel bir yemek yedik. Tatlımızı yemek için ayrı bir yere geçtik, kestane tatlısı yedık, çok güzeldi. Ama yemek bahane, bir arada olmaktı güzel olan. Ertesi gün Üsküdar' a gitmeye karar verdik. Herkes evine, bende Servet' le evine gittim çünkü son gecemizdi. Sabah erkenden yola çıktık Eminönün' de diğer arkadaşlarla buluştuk. Vapurla Üsküdar' a geçtik. Fethi Paşa Korusuna çıktık. Çok güzel bir gün daha geçirdik, artık vedalaşma zamanı gelmişti. Vedalaştık... Diğer kuzenim Müjgan' ın evine gittik. Boğaza bakan balkonunda güzel bir çay içtik. Ve kuzenimin eşi bizi almaya geldi Maltepe'ye geçtik. Sabah kalktım. Tabi İstanbul' a gelip de pazara gitmeden olur mu? Kahvaltıyı hazırladım, çünkü en erken kalkan bendim. Herkesi kaldırdım, kahvaltı yaptık. Bostancı pazarına gittik, alışveriş yaptık. Oradan alışveriş merkezlerine gittik, giysiler aldık, eve döndük. Hemen hazırlandık, hava alanının yolunu tuttuk. Gidişimiz, dönüşümüz muhteşemdi. Herşey çok güzeldi. Allah' ım inşallah böyle güzel günlerde buluşmamızı nasip etsin. Herkese çok çok teşekkürler... Yıllarca unutulmayacak bir hatıra oldu...