Sürç-ü insan

inadına uzadı sahil.
sürç ü insan olduysam affola
sesini duya duya büyüyor insan.
tuğla arası harç
tuğla arası harç
gibi duvar
gibi pencere
gibi kapı
örüyor insan...
akşamdır ya
hep uzaktır
kepenkleri indirilmiştir çocukluğumun
elleri sarkar
kilit aralığından...
ne zamandır görmemiştim çocuk yanımı
büyümüş.
kirpiklerinde ağır maskara
çarpa çarpa karanlıklara...
çok korkmuştum acıleyin yaşarınca gözüm
geçiyormuş
anne öpmeylen...