Sürgün..

Ey insan
Ey kurum kurum kurumlanan
Kendini alemin sahibi sanmışsın
Oysa, babanın zevkine mağlup düşüp
Annene intikal ettirdiği
Bir damla susun..!

Annenin doğum sancısı habercisiydi
Dünyanın acısının
Farkında mısın..!

Her günün azap olacak
Her günün hüzün
Kendini gardiyan zanneden
Zavallı sürgün..!

Ateştir içine düştüğün
Nur değil..
Acizliktir duruşun
Onur değil..!

Hardır sarıldığın
Yar değil..
Mardır tutunduğun
Ar değil..

Zarardır eline geçen
Kar değil..

Ey insan
Ey karanlıklarda kaybolan
-İster inkar et ister inan-
Toprağın altında açılan
İki metrelik kapıdan
Girdiğin gün
Bitecek bu sürgün..!