Sürgün

burgaçlara vura çırpına
ziftli gecelere 
düştü güz vurgunu
üzgün kuş
kırık kanatlarıyla
mor salkımları gülümsedi
talan olmuş bir bağın
yalnızız rüyada bile olsa 
çığlık gibi ağır omuzlarımızda 
anayurdum ağlar
serçe sürgün 
Horasan'dan bu yana
türküsünü söyler ateşin
bir de hasretliğin
boşaltılmış kütüphanelerin
tozunda ceviz sandıklara 
gizlenen genç gözlerin sakındığı 
yanan onca kitaptan 
kalan bir kaç emanet
yürekler kırılıyor 
rüzgar zorlu 
yeni bir mevsimi 
getiriyor kanatlarıyla
hava sabırsız 
aynıdır çağrı 
çığlığı sürgün türküsü
başka başka yerlere
hozat'a hekimhan'a
sungurlu'ya
kaçan sevinçler 
arkalarında bıraktıkları boşluklar
anayurdum ağlama
bir gün geri döner 
turnalar semaha durup

Mehmet Özgür Ersan 04.06.2014 Üsküdar