- Kategori
- Şiir
Sürgün
Kimse beni kendi içine sürgün edemedi.
Benim benliğimde de kimsenin hükmü olmadı.
Ben kendime gölgeler sürgün ettim,
Zincirlerle bağladım zindanlarıma,
Mutlak yalnızlığımın gölgelerini.
Kayıp duygularımın amansız sürgünleri,
Son güneşin özgürlüğünü tadacak.
Benliğime son sürgün benim!
En son zincir benim gölgeme vurulacak!
Güneş benim için doğduğunda,
Kendi karanlığım son bulduğunda,
Gölgem zindanlarımda,
Yanlızlığımın son sürgünü olacak.