Suskun

Çocukmuşum bir ağaç dibinde<ı>

Bütün ağaçlar güzel

Dalda elmalar al al

Ama çocukmuşum,

Annem kadar suskun

Ve toprak yüzümü okşarken,

Gurbetten dönerdi kuşlar…

Çocukmuşum armut ağacının dibinde,

ağaç çok çirkin,

ağaç çok fena

meyveler ulaşılmaz!

Sözcükler biriktirirdim ben de

gökte hüzün havası,

Biraz anladım sonra,

ayva daha sarıymış,

Çünkü çocuktum henüz

bulutlara ağladım…

Çocukmuşum bir ağaç dibinde,

unutulan bir çiçek

Rüzgar değdikçe,

ağaçlar güzelleşirdi,

Ve ben gittikçe çirkinleşen

Şimdi büyüdüm biraz

ağaçlar da büyüdü,

Hayat bir yudum su gibi

Ömür boş bir hayal

Nasıl da geçiyor yıllar

Nasıl da kuruyor her şey

Oy havar!...

Neden bu mahşeri kalabalıklar?

Ağaçlar oturmuş ta çocukluğuma ağlar.

İbrahim KAYA

Şiiri sesli dinlemek için linki tıklayınız....

http://www.youtube.com/watch?v=u3_g4-3WR9E&eurl=http://site.mynet.com/kayaibrahim559/kul/id1.htm