Bir Zamanlar Çocuktuk!

Bir zamanlar hepimiz, yüzündeki tüm masumiyetiyle ve ne derse inanılan,yalansız dolansız,içinde hiçbir kötülük,hainlik,nefret barındırmayan berrak pınarlar misali birer çocuktuk.

Sonra günbe gün büyümeye yeltendik..Büyüdükçe kayboldu nedense yüreğimizdeki sonsuz mavilikler.Kayboldu sevgi yüklü yanımız,kırlarda koşarken içimizde beslediğimiz neşemiz,”bir gün mutlaka daha güzel yarınlarda hayatla soluk soluğa koşacağız” diye usulca beslediğimiz,umudumuz.

Büyüdükçe büyüklerimizden öğrendiklerimizle simsiyah tonlara boyandı hayata beraberce baktığımız rengarenk penceremiz..Sevgiden eser olmayan öğretilerle boy verdik uçsuz bucaksız topraklarda.Toprağı paylaşmayı değil,onun uğruna ölmeyi öğrendik.Daha bir kıpkırmızı oldu topraklar, uğruna akıttığımız kardeş kanlarıyla...

Çocukluğumuzdan eser kalmadı büyüdükçe öğrendiklerimizle...Oysa ne çok sevmiştik sıcak bir ekmeği kardeşçe bölüştürmeyi.Ne çok sevmiştik en hançer zamanlarda bile kolları açıp birbirimize koşmayı.Ne çoktu sevgimiz,dağlara sığdıramadığımız..Çayır çimen kokan ovalarda gemsiz eğersiz tayları umursuzca ve hoyratça dört nala koştururken nefes nefese kalmaları özlemle hatırlamaktı büyümelerin bedeli..

Birbirimize gözümüzü kırpmadan kurşunlar yağdırmak mı olacaktı şimdi büyüdüğümüzün adı?Hem de aynı kan bağından gelenimize bile bir avuç toprak ,bir yudum su uğruna peşinden ağıtlar yaktıranı mı bırakacaktık şimdi?..Hani o çocukluğumuzdaki en masum yanımız,bir karıncayı bile incitmekten acı çeken şefkatimiz.Hasretler yüklü yanımızla mı hasretler çektirecektik,bıçak yarası yüreklere….

Kuşkusuz böyle doğmadık biz,böyle değildi çocukken bildiklerimiz.Ama böyle öğretildik,böyle belleğimize kazındı kötülükler.Koparıldı,sökülüp atıldı içimizde beslediğimiz sevgi,paylaşım ve hoşgörü yüklü yanımız.Büyüdükçe küçülen yanımıza kimler böyle kin ve nefret ve insan öldüren canavar tohumlarını ekti? Kimdir bunun müsebbibi ,anlam veremediğimiz?

Bir zamanlar çocuktuk,büyüdükçe daha çok özledik çocukluğumuzu.Sonunda "hep çocuk kalsaydık keşke" demelerle dövünüp durduk..

27.04.2008

İbrahim KAYA

http://www.idealistogretmenler.com/

<ı>Not:<ı>Bir hafta önce Urfa’nın bir köyünde iki akraba aile arasında tarla sulaması yüzünden çıkan silahlı kavgada 5 kardeş hayatını kaybetti…