Susmak mı, konuşmak mı?

Bazen tek kelime yeter anlatılmak istenilene…

Sus, konuş, anlat, bak, dinle, sev, sevme, git, kal…

Bazen de destanlar yazılır, cümleler sıralanır, sonu gelmez cümlelerin ama anlatılamaz.

Bakmak, iki göz arasındaki anlaşmanın kurallarıyla, mesafesiyle, dile dökülemeyecek olanlarıyla, söze gerek kalmadan, bakarak sadece iki gözden birbirine akanlarla anlatılır…

Susarak mı kazanılır, konuşarak mı?

Okuyarak mı, yazarak mı?

Hangi ikisi öne çıkar çelişkili yaşam savaşında?

***

Konuşmak susmanın kokusudur

Ya sus-git, ya konuş-gel, ortalarda kalma.

….

Susmanın getirdiği bir huzur vardır elbet, sessizlik yaşanılır kılabilir her mekanı, bazen de ses gerektirir yaşam alanında tahammül sınırların…

Hep bir çelişkiyle, susmak ve konuşmak arasındaki gelgitlerle, anlaşılmaya çalışılmak.

Anlayan vardır mutlaka özümüzden saçılanları, anlam kargaşası yaşatmadan bir bakışla anlayan vardır elbet. Ya anlayamayanlar için ne yapmalı?

Susarak mı, bakarak mı, konuşarak mı anlatılır, yoksa boşa bir çabamıdır bu?

Ya uzağındaki sesin anlaması, gözünden, sözünden alamayacak olan, sesine mi düşer artık görev bu durumda. Sesinden mi anlamalıdır anlatamadığını?

Velhasıl anlatmakta, anlamakta zor bu hayatta….

*** Özdemir ASAF: Anahtar