Susmalardayım...

Geceleri daha bir sessiz oluyorum
gündüz sessiz gece ise ondan daha fazla
zaten bir kaç cümleden fazlasınıda kurmuyorum.
gayret bile etmiyorum...

verilmesi gereken cevapları veriyorum tabiki
o da bir iki kelime zaten toplasan
ya da gülüp geçiyorum

şimdilerde artık susmalarında susmasındayım
yine geceleri geç yatıyorum.
yine büyük bir hazla işyerimde mücadele ediyorum,
çalışıyorum yani aynıyım...

ama daha bir sessizim.
herşeye karşı daha bir sessiz kalmayı öğretiyorum kendime

inanırmısın artık ağlamıyorum
bir bir boğazıma düğümlensede haksızlıklar, gözyaşı akıtmıyorum
artık sadece çalışıyorum. Çok sinirlendiğim anlarda bile tepki vermiyor
daha çok çalışıyorum. Daha çok, daha çok...

bu zamanlarda bu yaşlarda değişmek zordur bilirsin
ama susmalara gömülüyorum. Dinginliği daha bir öğretir oldum kendime

elim ayağım bağlanır oldu bugunlerde
ve ben denizi çok özledim

susmalardayım dedim ya ondan mı bilmem
ara ara dalıp dalıp gidiyorum.
bazen bir boşluğa, bazen bir deniz kenarına...

ve bazen unutur oluyorum ben.
evet unutmalar başlıyor. Hasta mıyım bilmiyorum.
aynı kabadayı filmindeki gibi bir sahne yaşar mıyım bilmiyorum
belki...
kimbilir...

susuyorum.
sessizliğe daha bir gömülür oldum bugunlerde....