- Kategori
- Şiir
Tablacı
Usulca itiverdi tablasını.
Tekerlekler gıcırdadı.
Yan dükkânda yük vardı.
Taşınacaktı...
Seslendi, yük sahibine.
'Bunlar mı? ' dedi.
Eğilip, yerden aldı.
Devirdi, yükledi bir, bir;
Tablasının üstüne...
Döndü, yük sahibine,
Güzergah sordu.
Dayandı, itti tablasını.
Yapıştı avuçları,
Tablanın demirine.
Bütünleşti etle demir.
Gözleri sulanmıştı,
Sabah ayazından.
Aldırmadı, gitti yoluna.
Henüz koyulmuştu,
Yorgunluk sonraki işti.
Aklına tekerlekler düştü,
Hayatla tekerleği karşılaştırdı.
Anlamsızlık belirdi kafasında.
Aldırmadı, tövbe çekti içinden,
Nesine yetişecekti hayatın.
İyisim itmekti tablasını,
Bir an önce kurtulmaktı,
Yüklendiği onca yükten.