Taharet musluğundan üç kez yüzümüzü yıkamış olsaydık...

Haber bültenlerinin mesaisi bilmem nerede bilmem hangi saatte bilmem ne tür aletlerle bilmem kaç kişi saldırdı; benim için kaç şehit verdik, kaç can yine yandı, yine mi baskın, yine mi önceden göremedik, bilemedik?

Cinayet, tecavüz, taciz haberleri gibi; sigaraya, alkollü içeceklere gelen zamlar gibi…

Pat diye meclisin toplanıp da pıt diye olur-olmaz kanun, kanun hükmünde yasalar çıkarmasına şaşalayıp da, bir süre sonra alıştığımız gibi…

“Sesimizi çıkarsak ne olacak?” diye düşünmeye başladığımız, “Hiçbir şey” cevabının yerini “Vallahi kendini demir parmaklıklar arkasında bulursun!” a kadar açılan yelpazenin “son durağıdır artık!” diye düşünüldükçe “Siz daha son durağı görmediniz!” dercesine açılım üstüne açılım yapılıp, atılım üstüne atılım yapılıyor ki: Şekerim ne Kürt diyebiliyoruz, ne Türk! Çerkezler, Arnavutlar falan iyi ki, henüz, açılım kapsamına alınmadı!

Aman diyeyim!...

******

T.C. Cumhurbaşkanı’nın şehitler için verdiği demeçte, yanlışım varsa yazılı basından izliyorum, konuşmaları dinlemeye yüreğim yetmiyor zira artık, “Türkiye” demiş, (Yazılı basının eksikliği varsa, bilemem)!

“Türkiye”…

Türkiye cumhuriyet ile yönetilen bir ülkedir ve gerek ulus içinde ve gerekse uluslararası düzeyde özne olarak kullanıldığında “Türkiye Cumhuriyeti” olarak kullanılır.

Türkiye Cumhuriyeti adlı ülkeye terör örgütleri baskınlar yapıyor ve her gün “Şehitler” veriliyorsa ve taziye amaçlı demeç içinde o ülkenin cumhurbaşkanı eğer ki “Türkiye Cumhuriyeti” demek yerine Türkiye” diyorsa, (Ona bahşedilen mühür T.C. ile başlamasına rağmen) bir silkiniyor insan!

Silkinmekle kalsa iyi, kükreyesi geliyor; da… Şöyle bir etrafına bakıyor… Şekerim, güllük-gülistanlık; bütün anket sonuçları diyor ki: Türkiye’de yaşayan herkes pek mutlu, herkesin gelir düzeyi bilmem kaç bin dolar!

Türkiye’de yaşayanlar için durum böyle demek ki!

Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşayanları kapsayan bir anket yapılsa sonuç ne çıkar; o çıkan sonuç hükümeti ne kadar bağlar?

“Onlar” Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı; oysa “Vatandaş” demek ille de “Onlardan” olmak demek!

Kafa karışıyor; kime göre “Onlar” ve “Bizler”?

******

Konuyu dağıtmamaya çalışıyorum ama dönüp-dolanıp aynı yere geliyorum!

Vallaha benden kaynaklanmıyor, artık, anladım!

Şekerim, ülkenin en tepesinde durup da, “Biz bu işleri en iyi şekilde yapacağız” deyip de ne yaptıklarını gördükçe insanın sağını-solunu kaybetmemesi mümkün mü?

Hayır yani, laf söylemek de yasak!

Bir-kaç polis giriverir koltuğunun altına seher vakti; akla kendini aklayabilirsen!

******

Herkes “Vatan haini” ya; “Vatanı satmak”, “Cumhuriyet” tamlamasını “Türkiye” nin önünden kaldırmak suç değil!

PKK Terör Örgütüne “Terör Örgütü” demek hiç hoş değil!

Zinhar!

Zaten bütün dünya bizi kıskanmakta ve her ne oluyorsa o kem gözlerden dolayı oluyor!

Taharet musluğundan üç kez yüzümüzü yıkamış olsaydık her birimiz ve de taharet alırken sağ elimizi kullansaydık Türkiye bu hallere düşmezdi!...

******

Dön-dolan aynı yerde dolaşıyoruz; dibekte buğday öğütür gibi…

Lakin kim buğday, kim dibek, kim öğütür belli değil!

Eskiden eşekler koşulurdu dibek taşlarını çevirmeye; şimdi belli değil kim eşek, kim bey; dibek taşını kim çeviriyor, kimin buğdayı o dibekte öğütülüyor ve kimin cebine giriyor o para?

******

Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları hep oğullarını şehit verdiklerine, hep hastaneye yetecek katkı paylarını ödemekten mustarip olduklarına göre “Dibekte” öğütülen onlardır; parayı alan ise eşeği kiralayandır!

Bu ülkede eşeklerden bol ne var?

Yüklen semerine, üç avuç saman at, tecavüz et hatta… Eşek ya!...

******

Böyle karıştı işte kavramlar; on şehit haberi verilirken üç terörist öldürüldü diye alkışlanmak isteyenler var.

Huuu, kimse size söylemiyor mu?

“Hu Allah!” diyerek el-etek öpenler olduğu kadar “Dur bakam!” diyenler de var!

“Dur bakam” diyenler her gün oğullarını toprağa verirken; bir, beş, yirmi beş… Bin yüz seksen beş… Bir milyon iki yüz otuz beş…

“Bir de senden giden olsun be yav…” demeyecek mi?

******

Demesinler diye vergiler ile, işsizlik ile, hapis ile, habire değişen yasalar ile kafalarına vurulurken aynı zamanda “Hükümete karşı gelmek” adı altında en ufak eleştiriyi “Darbe Planı” klasörüne sokup, zaten bürokrasiden korkan halkı, iyice sindirmek en basit bir yöntem!

İçeriye atılanlar bu anlamda iki şekilde kullanılıyorlar: İnisiyatifleri ellerinden alınsın ki halk bilinçlenmesin ilk amaç; ikincisi ise “Onlara özenirseniz sonunuz aynen Silivri!”!...

******

Her gün şehit veriyoruz; her gün, istisnasız!

Duymadıklarımız, duyurulmayanları ise bilmiyoruz!...

“İsyan etmeyenler var mıdır?” diye sorsam, sırf hükümete zarar gelmesin diye, “Vardır” diyebilecek dürüstlükte olamayıp "Yoktur!" diyecek milyonlarca kişi vardır.

Kendi oğlu yanında olduğu sürece...

Mezara koysa, mesela, delikanlı oğlunu, bir PKK kurşunuyla, öyle hunharca... Ve, bir başka zamanda, yine teröre kurban verse kızını, beraberinde bir kız, bir erkek çocuğuyla birlikte...

Hala "Hükümetimiz sağ olsun!" der mi?

******

Vardır yahu, diyenler vardır!

Yoksa; nasıl bu kadar destekçi çıkardı?

******

Ya da, hep mi “Onlardan” olmayıp da “Bizlerden” olan gençlere rast gelir bu kurşunlar, mayınlar, bombalar?

“Allah” adını ağızlarında düşürmeyip, namazında-niyazında olan ve harama el uzatmadıkları için bir göz odada oturup bir lokmayı bilmem kaç nüfus bölüşen T.C. vatandaşlarının şehit evlerini gördük, görüyoruz; “Allah” adını ağzından düşürmeyen, namazında-niyazında yetkili birinin on sekiz yaşında oğlu şehit olsa; hiç olmuyor ya,  ne der?

Merak bu ya; merak ediyor insan!

Bir vekil oğlu kaç Mehmet”e tekabül eder, mesela?

******

Falan… Filan…

Feşmekan…

Hükümet(*) ne eylerse güzel eyler; gerisi teferruat!

 (*) Hükümet dedimse, geniş zamanlı değil, son on yıla mütekabil…

http://twitter.com/Gulgunkaraoglu

gulgun_2006@hotmail.com