- Kategori
- Şiir
Takılmalı oltana mutluluk
Yok etmeli kurutmalısın tüm acıları kalbindeki noktada,
Ümitle dağıtmalısın heyecanını bedenine, her dokuna
Uzaklaşmalısın her kederden, her güneş olmayan hislerden
Huzur bulmalısın içinde gülümsemelisin kendine
Yaşamı, nefes almayı öğrenmelisin kendinle,
Aşkını, heyecanını düşünüp zıplamalısın zamana
Tutunmalı, sıkıca sarılmalısın bulutlara
Sevmelisin hemde coşa coşa, sara sara
Sıra sıra ısıtmalısın gönlünü, içten ve çıkarsızca,
Cocuklaşmalısın bazen, okşanmalı saçların
Sevilmeli yüreğin, yapılmalı istediğin...
Yüreğinde tüm iyi düşlere bir yer açıp
Teselli etmelisin benliğini,
Her daim mutluluğu taşıdığını düşünüp, atmalısın adımlarını
Sana yaklaşana karşılıksız anlatmalı, yüreğini koymalısın yoluna
Umut dolu olup dağıtmalısın hüzünlere
Yaprak misali dağılmadan, toplamalısın bir gövdeye
İyiyi, doğruyu en güzel taşıyana anlatmalısın erdemi...
Bir olta atıyorsan yaşamdaki dünyana
Takılabilmeli o oltaya gülümsemeli kalpler,
Güneş keyifli tadlar, optimist düşünceler..
Hep böyle baharda kalmalı, ılık esmelisin odalara
Su serpmelisin yüreklere, coşturmalısın yamalı sevdaları
Sen hep böyle olmalı, yürek gözlerinle buluşturmalısın tüm gözleri
Ve sen aynaya bakıp birde kendine anlatmalısın bu hikayeyi..
Gülay Şahin
2004