Taksim Gezi Parkı olaylarının bir başka boyutu (4)

Sevgili blog dostları, 

Başbakan en son konuşmasında diyor ki; “Sandıktan çıkan sonuçlar, tartışmasız zafer işaret ettiğinde, kendimizi mağrur ve mütekebbir muzafferlerin yerine değil, kaybetmişlerin yerine koyduk, bize oy vermeyen kitleyi de anlamaya çalıştık…Kimseye dayatma yapmadığımız gibi, kimsenin dayatmasına da eyvallah etmeyeceğiz…Taksim meydanı yayalaştırma projesi, İstanbul Büyükşehir Belediye meclisinde CHP’li üyelerin de onayı neticesinde başlatılmış bir projedir….Olaylarda Türkiye ekonomisinin hedef alıldığını, faizlerin yükselmesi, borsanın düşmesi, yatırım ortamının ürkütülmesi, Türkiye’nin kötüleşmesi, Türkiye’nin imajının bozulması, sistemli bir projeyle devreye sokulmuştur….Taksim Gezi parkındakilerin, Türk bayrağını yakacak, Taksim meydanına İllegal örgütlerin paçavraları, bölücü posterlerini asılmasına müdahale etmenin nesi kötüdür…Gezi parkı kılıfıyla Türkiye’de büyük bir oyun oynanmak isteniyor, Türkiye Ekonomisi üzerine ağır tahribat yapılmak isteniyor. Ambalajın üzerine ağaç koyarak birileri büyüyen, güçlenen Türkiye’yi yavaşlatmak istiyor… 2002 yılında görevi devraldığımızda gösterge faizi yüzde 63’tü, Şimdi bunlar kapitalizmin karşısında değil mi? Kapitalizmin en önemli sömürü aracı faiz ise, onlara cevap veriyorum,  116 milyar lira bütçemiz vardı. bütçenin 52 milyar lirası, yüzde 45 ‘i faiz harcamalarına gidiyordu. Yani benim vatandaşımın verdiği her verginin 100 liranın 45 lirası faiz lobisine gidiyordu, toplanan verginin yüzde 85’i faize gidiyordu, bugün yüzde 15’ i gidiyor. Türkiye bütçesi bugün 404 milyar lira oldu. Faiz harcaması 53 milyar dolar oldu. 10 yılda Türkiye’nin yaptığı tasarruf 642 milyardır. Milletin parası bu. Eğer bugün de öyle olsaydı, 642 milyar lira faiz lobisine gidecekti. “ …

Başbakanın ortaya attığı rakamlar böyle ise, siyasi rakiplerine neden inanalım.

Yalansa sizde bir rakam söyleyin!

Ben de bir vatandaş olarak Türkiye Cumhuriyeti Başbakanına inanmayayım da, Tayyip’le girdiği seçim yarışında, yüzde sıfır onda beş oy almış marjinallerin siyasetçilerine mi inanayım, onların yakıp yıkan, isyan eden gençliğine mi! … Siz söyleyin? Hatta bir şey daha diyeyim; Uluslar arası toplum nezdinde Beşşar Esat’ın sarin gazı ıtır ve esans görünürken, Taksimde göstericilere karşı kullanılan biber gazı sarin gibi görünüyor. Burada da sizce  bir gariplik yok mu?