Tanrısal kandil

Ulus ustalarına.

Bir düşe dalar gibi… Uzam ekseninde zaman tünelime… //

Postyürek yurduma gelsen!.. Denk düşer elifin elifime //

Kamaşır oylumum, çimlenir sözcükler… İlahi efekti //

İçinde taşıyan şiir, kanat vurur yüce almelere.//

Şaire hırkasını veren söz ustası, edebiyatçı dilşenim… //

Seslendin ateşten yüreğe… Dua gibi kuşattın, kucakladın //

Nebimsedik, uyaklı iki dize gibi bağlandık //

Duygu duyumlu, insancıl çeyiz sandığın bahar filizi //

Ilgın ılgın ilahi ışığı vurdu alnımıza //

Bulutla yıkadık yüzümüzü… Açıldı kusur kusan kırışığımız… //

Tümce alemin gülcesi… Gök kuşaklı yolun düşse //

Bukalemundan daha becerikli insanı dile getiren şiirliğe //

Ruhsalı sarmalar, boşluğunu doldurur… Götürür yolcusunu //

Tanrısal söyleme ses olur ağızdan ağıza… //

İlahi aşkla esinlenen duygu aşılardı yürekten yüreğe… //

Devrimci düşgelem, yüreğin yüreğimin ana / yurdu… //

Hep seni gördüm başımı yalayarak geçen bulutların yelesinde //

Sesini duysaydın, severdin! Ney çalardı minarelerde!.. Gelmese de //

Tanrı’nın eli değmiş gibi ılır ısınırdı piyasaya tapınan yoz //

Ayaklı vicdan yol makasçısı!.. Kayıt dışının adı hırsızlık! //

Yer / yuvar sana adanmış düşüngüsü, abartılmış söylence… //

Yaşamın arka sayfasını siyaha boyamış hurafe! Yuvardan //

Yuvara, ölümden öte yol arayan postinsanın eprimiş vicdan //ı

Ana / dolu / han, zıtlaşarak yakılıyor kutupluluk ateşinde //

Çağa ayak uyduramayan özgürlük düşmanı kral, molla //

Ruhumun vatanı İslam’ı kirletiyor!.. Kanla beslenen El Kaide //

Ruh aynası olsa, görse çirkinliğini!.. Boğulur cehennem imgesinde //

Güzel ahlaklı sözcelem, cenneti duyumsatan //

Burcu burcu iki duygu gönder!.. Uhrevi iklime taşısın… //

Yer / bellekli, yılkıya bırakmasın yer / yuvarı!.. //

Tanrısal kandil..! Deniz fenerim, sen bezi dokunmuyor artık! //

Ali Akdemir

09. 07. 09

Fethiye