Tayga...

Ne zamandır dilime dolandı bu kelime
Tayga...
Orman...
Uzun, upuzun, sonsuz, uçsuz bucaksız ağaçlar...
Donmaz, kurumaz, ölmez...
Ekosisteminde fazla hayvan da barınamaz

Ağaçlar iğne yapraklı, sert ve sivri, soğukta diken gibi.
Besin olamıyor her canlıya.
Tayga gezegenin akciğerlerinden birisi.
Amazonlar diğeri.
Sıcağa, soğuğa aldırmadan dünyaya derin bir nefes oluyorlar.

Bazı insanlar da aynı böyle,
Her şart ve koşulda varlıklarını sürdürüyor,
Yok olmuyor, pes etmiyor.
Direnci de gücü de sınırsız.
Gücünün kaynağı belki de içinde bulunduğu zorlu koşullar.

Ortam o kadar zorlu ki
Yanında kendinden başkasına yer kalmıyor.
Kimseye sevgi, sıcaklık veremiyor..
Kimseye can, canan, yoldaş olamıyor...
Kimseye yar olamıyor...
Sadece ''var''
Ve ''yaşıyor''...
Sadece ''kendisi gibi'' olanlarla bir arada.
Hepsi bu...

Zor...